Moczowody – wyzwanie diagnostyczne

Moczowody stanowią często bagatelizowany, a jednak bardzo istotny, element układu wydalniczego. Stanowią połączenie między nerkami i pęcherzem moczowym i czynnie regulują przepływ moczu.

Kielichy nerkowe, do których spływa wyprodukowany mocz, zbierają się, tworząc miedniczkę nerkową, a ta, wychodząc poza obszar wnęki nerki, przechodzi w moczowód. Przejście to stanowi ujście miedniczkowo-moczowodowe. W dalszym odcinku moczowód przebiega ku tyłowi grzbietowo w jamie brzusznej. W jamie miednicznej układa się na grzbietowej powierzchni pęcherza moczowego, przebijając błonę mięśniową i na krótkim odcinku układając się pomiędzy błoną mięśniową a błoną śluzową. Ostatecznie ujście moczowodowo-pęcherzowe znajduje się w pobliżu trójkąta pęcherzowego.

Błona surowicza, zewnętrzna warstwa moczowodu przykrywa błonę mięśniową. Mięśniówka zbudowana jest z dwóch warstw włókien ułożonych podłużnie przedzielonych warstwą włókien ułożonych okrężnie. Warstwę wewnętrzną, skierowaną do światła moczowodu, stanowi błona śluzowa wysłana nabłonkiem wielowarstwowym przejściowym. Unaczynienie moczowodu pochodzi z gałęzi tętnicy nerkowej, jajnikowej lub jądrowej, aorty i tętnic biodrowych wspólnych.

Fizjologicznie moczowód stanowi połączenie między nerkami a pęcherzem moczowym umożliwiającym i regulującym przepływ moczu, a tym samym wypełnienie pęcherza. Mocz wyprodukowany przez nefrony i przekształcony w mocz ostateczny w kanalikach nerkowych spływa do kielichów nerkowych i dzięki naprzemiennym ruchom kurczącym i rozluźniającym przepływa dalej do miedniczki nerkowej. Następnie mocz zostaje przepchnięty do pęcherza moczowego poprzez moczowody. Przepływ moczu przez moczowody odbywa się porcjami, objętość porcji zależy od szybkości produkcji moczu, a prędkość przepływu – od szybkości fali perystaltycznej (zazwyczaj stałej). Na całej długości moczowodu jest tylko jedna porcja moczu. Nowa porcja wpływa z miedniczki do moczowodu dopiero gdy poprzednia znajduje się już w pęcherzu moczow...