Serce płucne w przebiegu nadciśnienia płucnego – opis przypadku
Ciśnienie w krążeniu płucnym u zdrowych psów i kotów utrzymuje się na niższym poziomie niż ciśnienie systemowe. Jest to związane z morfologią mięśnia sercowego, a tym samym z koniecznością mniejszego obciążenia na cieńsze ściany prawej komory. Prawidłowe ciśnienie w tętnicy płucnej nie przekracza 15-25 mmHg w trakcie skurczu oraz 5-10 mmHg w fazie końcowo-rozkurczowej, ze średnim ciśnieniem w granicach 10-16 mmHg. Przepływ płucny jest kontrolowany przez ciśnienie parcjalne tlenu oraz na skutek równowagi pomiędzy czynnikami zwężającymi naczynia (endotelina-1, angiotensyna II) a rozszerzającymi (prostacyklina, tlenek azotu).
Nadciśnienie płucne (NP) charakteryzuje dysfunkcja śródbłonka drobnych tętniczek płucnych. Polega ona na proliferacji komórek i ich dysfunkcji wydzielniczej. Zostaje zachwiana równowaga pomiędzy substancjami odpowiedzialnymi za skurcz i rozkurcz naczynia, na korzyść tych pierwszych. Zmiany chorobowe, które związane są z naczyniami krążenia płucnego, niezależnie od przyczyny, prowadzą do wzrostu oporu płucnego. Jest to ściśle połączone ze wzrostem ciśnienia w tętnicy płucnej, w celu utrzymania prawidłowego przepływu płucnego. Niestety, przewlekłe mechanizmy kompensacyjne doprowadzają do powiększenia i przerostu prawej komory, a z czasem do rozwoju niewydolności prawokomorowej serca.
Nadciśnienie płucne rozpoznaje się, gdy ciśnienie w tętnicy płucnej przekracza: skurczowe: 25-30 mmHg, rozkurczowe: 15 mmHg, przy ciśnieniu średnim powyżej 20 mmHg. Klasyfikacja NP, zaczerpnięta z medycyny ludzkiej, opiera się na przyczynach patofizjologicznych i odpowiedzi na zastosowane leczenie (tab. 1, s. 64). U psów i kotów z reguły nadciśnienie płucne pojawia się wtórnie do lewokomorowej niewydolności serca lub jest związane z chorobą płuc i/lub niedotlenieniem. [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Mogą zainteresować Cię również
POSTĘPOWANIA
w weterynarii