Kardiomiopatia rozstrzeniowa a diety bezzbożowe i tauryna

Kardiomiopatia rozstrzeniowa (DCM, ang. dilated cardiomyopathy) jest chorobą mięśnia sercowego charakteryzującą się upośledzeniem funkcji skurczowej.

Do ras najbardziej predysponowanych, u których podejrzewa się genetyczne tło choroby, zalicza się:

dobermany, dogi niemieckie, wilczarze irlandzkie, boksery oraz nowofundlandy.

Od dawna znana jest również żywieniowa postać kardiomiopatii rozstrzeniowej, która wykształca się na tle niedoboru tauryny w diecie.

Choroba, niegdyś często rozpoznawana u kotów, aktualnie należy do rzadkości z powodu powszechnego dodawania tauryny do karm komercyjnych przeznaczonych do żywienia tego gatunku zwierząt. Kwestia niedoboru tauryny jest jednak znacznie bardziej skomplikowana w przypadku psów.

Jedno z badań przeprowadzone w 1995 roku wykazało, że u psów z DCM oraz niskim stężeniem tauryny w surowicy krwi istotny odsetek stanowią golden retrievery oraz cocker spaniele (1).

Co więcej – wyniki ankiety przeprowadzonej kilka lat później wśród kardiologów weterynaryjnych wskazały, że rasami, u których najczęściej podejrzewano związek DCM z dietą, były psy ras:

golden retriever, labrador retriever, owczarek niemiecki oraz cocker spaniel.

Potwierdzono również związek diet opartych na jagnięcinie i ryżu, niskobiałkowych, a także o wysokiej zawartości błonnika z niedoborami tauryny (2).

Po latach braku nowych doniesień w ostatnim czasie temat znów stał się popularny. W Stanach Zjednoczonych zaczęto diagnozować kardiomiopatię rozstrzeniową zauważalnie częściej u golden retrieverów, które nie są uważane za genetycznie predysponowane do tej choroby. Zauważono również, że u psów tych często stosowane są diety określane jako „ekskluzywne, oparte na egzotycznych składnikach, bez zawartości zbóż” (BEG, ang. boutique, exotic-ingredient and grain-free).

Ich głównymi składnikami są na przykład:

kangur, kaczka, bizon, łosoś, jagnięcina, sarnina, soczewica, groch, bób, tapioka, ziemniaki, ciecierzyca.

St...