Ciężka kardiomiopatia rozstrzeniowa. Przebieg z obustronną zastoinową niewydolnością serca, migotaniem przedsionków i małym rzutem serca – opis przypadku.
Leczenie w kardiomiopatii rozstrzeniowej ma na celu ograniczenie powstawania zmian o charakterze zastoju, usprawnienie czynności skurczowej lewej komory oraz – jeśli to możliwe – kontrolowanie występujących zaburzeń rytmu serca, zwykle migotania przedsionków i pobudzeń komorowych (10). Kardiomiopatia rozstrzeniowa jest nieuleczalną, postępującą i śmiertelną chorobą. Szacuje się, że średni czas przeżycia psów wynosi 4-12 miesięcy od momentu rozpoznania choroby. Jest to zależne od wielu czynników, takich jak: wiek pacjenta, jego przynależność rasowa, choroby współistniejące oraz moment trwania choroby, w jakim postawiono ostateczne rozpoznanie. Niezależnie od tych czynników i mimo wprowadzenia efektywnego leczenia należy pamiętać, że w kardiomiopatii zawsze może nastąpić nagły zgon, często na skutek wystąpienia nasilonej, tzw. złośliwej, arytmii (11).
lub posiadają wykupioną subskrypcję.
Mogą zainteresować Cię również
POSTĘPOWANIA
w weterynarii