Kamienie moczowe u psów i kotów

Obecność kamieni moczowych stwierdza się u około 0,5-1% psich i kocich pacjentów, którzy trafiają do gabinetów weterynaryjnych w Niemczech z powodu problemów urologicznych. Objawy, jakie towarzyszą obecności złogów w drogach moczowych, są zmienne i zależą od charakteru oraz umiejscowienia kamieni moczowych. Dlatego też możliwy jest każdy obraz kliniczny: od bezobjawowego (gdzie przypadkowo stwierdza się obecność kamieni) aż do zagrażającej życiu niedrożności dróg moczowych.

Kamienie moczowe mogą umiejscawiać się w różnych odcinkach układu moczowego, ale w przypadku zwierząt zdecydowaną większość złogów (90-99%) stwierdza się w dolnych drogach moczowych – w pęcherzu i cewce moczowej. Kamienie w nerce i/lub moczowodzie zdarzają się u zwierząt raczej rzadko (1-3%). Kształt oraz powierzchnia kamieni mogą dostarczyć informacji o tym, jak szybko dane złogi się tworzyły. Gładka powierzchnia kamieni wskazuje na szybki proces tworzenia się złogów. Natomiast dziwne kształty oraz nieregularne powierzchnie kamieni wiążą się raczej z powolnym ich powstawaniem. Jeżeli w skład kamienia wchodzi urochrom, to on nadaje kolorowe zabarwienie złogom. Podstawowy kolor kamieni moczowych, w postaci czystego związku chemicznego, jest biały.

Różny wygląd kamieni, nawet przy identycznym składzie mineralnym, powoduje, że tylko dokładna analiza ich składu jest podstawą do doboru odpowiedniego leczenia pacjenta oraz skutecznego zapobiegania nawrotom tworzenia się złogów.

Nazwy stosowane w przypadku kamieni moczowych

Istnieją różne nazwy kamieni moczowych, które odnoszą się do składu chemicznego lub klasyfikacji mineralnej i są stosowane równolegle (tab. 1).

Tab. 1. Nazwy mineralne i chemiczne różnych typów kamieni moczowych

Patogeneza poszczególnych typów kamieni

Kamienie struwitowe u psów powstają głównie w wyniku infekcji dróg moczowych bakteriami wytwarzającymi ureazę (często z grupy Staphylococcus intermedius, Proteus spp.), która rozkłada mocznik na jony wodor...