Jak zmierzyć się ze starością u psów i kotów – słów kilka…

Wsparcie i stymulacja ośrodkowego układu nerwowego nie jest możliwa bez jego odpowiedniego odżywienia. Największą rolę w procesach regeneracji odgrywają witaminy z grupy B. Niezaprzeczalnie ogromne znaczenie ma również ochrona przed wolnymi rodnikami. Każda komórka w toku ewolucji uzbraja się w mechanizmy obrony przed działaniem reaktywnych form tlenu.

W przypadku ich nadmiernej „eksploatacji” (duży wysiłek fizyczny, choroba, inne formy stresu oksydacyjnego) lub postępującego wraz z wiekiem „zużycia” może pojawić się problem z utrzymaniem homeostazy i skuteczną ochroną antyoksydacyjną. Rozwiązaniem są wówczas przeciwutleniacze, których głównym źródłem jest dieta lub suplementy diety.

Najbardziej znanymi kompleksami antyoksydantów są: witamina E + C, polifenole, karotenoidy, niektóre aminokwasy (tauryna) itp. (2, 8).

Seniorzy borykają się często ze zmniejszonym apetytem, wynikającym z wielu przyczyn. Konsekwencją tego może być zmniejszona ilość przyjmowanych substancji odżywczych. Jeżeli połączy się to z ich obniżoną przyswajalnością, wynikającą z ograniczeń trawiennych (zmniejszona wydzielniczość, aktywność enzymów, osłabienie motoryki, uszkodzenia nabłonka przewodu pokarmowego, zmiana mikroflory itp.), może to w dłuższym okresie prowadzić do rozwoju poważnych niedoborów pokarmowych.

Rozwiązaniem jest wprowadzenie suplementów zawierających składniki, które mogą być potencjalnie deficytowe u seniora lub takie, na które może być zwiększone zapotrzebowanie metaboliczne. U starszych kotów dostarczenie z pokarmem/suplementem witamin z grupy B oraz niektórych aminokwasów, takich jak: tauryna, metionina czy arginina, jest korzystne. Podobnie jak wsparcie odporności oraz ochrony przed uszkadzającym działaniem wolnych rodników tlenowych.

U starszych psów natomiast na pierwszy plan często wysuwają się problemy motoryczne, pogorszenie wzroku czy zmiany w obrębie OUC (ośrodkowego układu nerwowego), ograniczające kontakt psa z właścicielem i wpływające na szereg problemów behawioralnych.

Korzystne jest więc wprowadzenie suplementów wspierających funkcjonowanie stawów, wzroku czy pracę mózgu (3, 8).

Ze względu na rozmaitość problemów zdrowotnych, z którymi borykają się seniorzy, w podejściu lekarsko-żywieniowym należy kierować się zasadą wsparcia całego organizmu, a nie wyłącznego koncentrowania się na dysfunkcjach pojedynczych narządów. W myśl powyższej hipotezy u starszych zwierząt należy przyjąć zasadę podejścia holistycznego.

W krajach wysoko uprzemysłowionych dość trudno realizować tę ideę ze względu na „cywilizacyjny pośpiech” i chęć uzyskania szybkiego efektu jakiejkolwiek terapii. Niemniej jednak stopniowe i powolne zmiany przy świadomym założeniu, że zwierzę nie będzie już młodsze, wydają się być właściwym kierunkiem postępowania z seniorem.