Jak leczę…złamania wewnątrzstawowe. Cz. II

Część dalsza kości promieniowej

Złamania stawowe w tej części kości są rzadkie. Zazwyczaj złamania te biegną przez płytkę wzrostową i promieniują do stawu (złamanie typu III wg Saltera). U dojrzałych zwierząt do złamań dochodzi w części dalszej kości promieniowej: kość pęka na dwie części i dochodzi do uszkodzenia stawu. Naprawa takiego złamania polega na rekonstrukcji obu fragmentów dalszej części kości promieniowej z użyciem śrub lub gwoździ, a następnie na umocowaniu tego bloku do płytki wzrostowej kości promieniowej – również za pomocą gwoździ lub śrub, zależnie od wieku zwierzęcia.

Kości nadgarstka

Złamania wewnątrzstawowe kości nadgarstka są rzadkie, choć w teorii każde złamanie kości nadgarstka jest złamaniem wewnątrzstawowym. Częściej złamania w tym obszarze pojawiają się u wyścigowych chartów angielskich i uznaje się je za „złamania stresowe”, czyli takie, których przyczyną nie jest uraz, lecz oddziaływanie dużej siły mięśniowej generowanej w trakcie biegu. Typowym przykładem jest złamanie kości dodatkowej nadgarstka. Ta czworokątna kość ma cztery powierzchnie, do których przyczepiają się silne ścięgna i więzadła. Dwa z tych więzadeł są przyczepione wewnątrz stawu, więc kiedy napięcie więzadła powoduje oderwanie fragmentów kości, prowadzi to do złamania wewnątrzstawowego.

Złamania te tradycyjnie leczy się, usuwając fragmenty leżące wewnątrz stawu, choć ostatnio zalecana jest stabilizacja wewnętrzna z użyciem 1,5-2,0-milimetrowych śrub dociskowych.

Panewka stawu biodrowego

Złamania panewki stawu biodrowego stanowią dużą grupę złamań wewnątrzstawowych. Zazwyczaj w urazach tego typu nie dochodzi do znacznych przemieszczeń, ze względu na duże grupy mięśniowe otaczające staw. Jednak dostęp chirurgiczny jest trudny, a dodatkowo, ze względu na czworokątną budowę miednicy, zawsze występują dodatkowe złamania kości miednicy. Choć zalecanym leczeniem jest zabieg chirurgiczny, możliwe jest też postępowanie zachowawcze w przypadku złamań z minimal...