Idiopatyczne zapalenie pęcherza u kotów – FIC

Według słownika przymiotnik „idiopatyczny” oznacza: powstający spontanicznie albo mający niejasne/nieznane podłoże (przyczynę). To pochodzące z języka greckiego określenie (ἴδιος – idios – własny + παθος – pathos – cierpienie) używane jest przede wszystkim w medycynie i w wolnym tłumaczeniu oznacza „chorobę samą z siebie”.

Idiopatyczne/śródmiąższowe zapalenie pęcherza moczowego kotów – FIC (Feline Idiopathic/Interstitial Cystitis) – zalicza się do grupy tzw. chorób dolnych dróg moczowych kotów – FLUTD (Feline Lower Urinary Tract Disease). Choroba ma najczęściej przebieg ostry, trwa średnio 5-7 dni, po czym objawy ustępują samoistnie. Wyzdrowienie nie jest jednak trwałe i często obserwuje się nawrót choroby nawet po 1-2 latach.

Objawy FIC nie są typowe: dysuria (utrudnione oddawanie moczu), stranguria (bolesne oddawanie moczu), periuria (oddawanie niewielkich ilości moczu w niewłaściwych miejscach), pollakiuria (częstomocz), hematuria (krwiomocz), bolesność dolnych dróg moczowych podczas badania, zmiany zachowania, i można je obserwować w przebiegu każdej choroby należącej do grupy FLUTD.

Właściciele często mówią, że kot staje się apatyczny lub agresywny, wylizuje okolice podbrzusza, nie pozwala dotykać się w okolicach miednicy, podczas oddawania moczu często miauczy, żwirek jest podbarwiony krwią. Uważa się, że 70% wszystkich przypadków FLUTD spowodowane jest idiopatycznym zapaleniem pęcherza, ale w diagnostyce różnicowej FIC należy uwzględnić: kamicę moczową, zaburzenia behawioralne, infekcje bakteryjne i nowotwory (1).

Potencjalne przyczyny i patogeneza

Przyczyny i patogeneza FIC u kotów nie są znane, choć istnieje wiele hipotez próbujących wyjaśnić jego powstawanie. Najczęściej mówi się o wpływie środowiska życia, wirusach, dysfunkcji nabłonka pęcherza moczowego i jego ściany, a także zaburzeniach neurologicznych i hormonalnych (2).