Głębokie ropne zapalenie skóry (pyoderma) owczarków niemieckich – rozpoznawanie i leczenie

U psów z rozpoznaną chorobą wykazano występowanie zaburzeń immunologicznych, zarówno dotyczących mechanizmów typu komórkowego (polegających na spadku komórek CD4 oraz CD21 oraz wzroście subpopulacji komórek CD8) (2, 3, 6, 14), jak i typu humoralnego (obniżony poziom przeciwciał IgA w surowicy (3). Rozwój choroby próbuje się również wyjaśniać wygórowaną odpowiedzią immunologiczną na gronkowce, co skutkuje nadmiernym uwalnianiem cytokin i produkcją przeciwciał przeciwko gronkowcom (4, 14, 20).

W odniesieniu do stwierdzonych w przebiegu choroby zaburzeń immunologicznych sugeruje się, że nie są one pierwotnymi przyczynami choroby, ale raczej jej skutkiem, gdyż podobne nieprawidłowości bywały stwierdzane u psów innych ras w przebiegu zakażeń gronkowcowych (13).

Wszystkie przypadki choroby łączy występowanie gronkowców Staphylococcus intermedius, które można wyizolować ze zmian chorobowych. W niektórych przypadkach choroby dochodzi do pogarszania się stanu klinicznego wraz z wiekiem zwierzęcia.

Istnieje również pogląd, że w związku z wieloczynnikowymi przyczynami choroby nie należy jej rozpatrywać jako oddzielnej jednostki chorobowej, a raczej jako specyficzny przebieg różnych chorób u podatnych na taki rozwój jej osobników rasy owczarek niemiecki. Po przyjęciu takiego poglądu należy traktować problem jako dziedziczną predyspozycję do rozwoju głębokich ropnych zapaleń skóry w odpowiedzi na różne czynniki.

Należy również przypomnieć, że przebieg AZS u różnych ras charakteryzuje się określoną specyfiką (fenotypy AZS), u owczarków niemieckich choroba ta ma tendencję do uogólniania się oraz do częstego występowania zmian na bokach klatki piersiowej i łatwego rozwoju ropnych zapaleń skóry, co może upodabniać ją klinicznie do GSDP.