Dermatozy endokrynne psów – wybrane jednostki najczęściej spotykane w praktyce klinicznej

Dermatozy endokrynne obejmują szereg schorzeń dotyczących skóry, wywołanych przez hormony.

Diagnostyka niektórych z nich bywa skomplikowana, a identyfikacja konkretnego hormonu będącego przyczyną problemów jest bardzo trudna, niekiedy wręcz niemożliwa. W poniższym artykule opisano dermatozy endokrynne najczęściej występujące u psów, z którymi zarówno internista, jak i dermatolog spotykają się na co dzień.

W przypadku endokrynopatii objawy dermatologiczne pojawiają się często wcześniej niż objawy ogólne, jeżeli te drugie w ogóle występują. Właściciel zwykle w pierwszej kolejności zauważa mniej lub bardziej konkretne zmiany na skórze, które są często głównym powodem konsultacji lekarskiej. Pogorszenie stanu skóry lub sierści jest często przyczyną dalszej diagnostyki w kierunku zaburzeń endokrynologicznych. W niniejszym artykule opisano najczęściej spotykane dermatozy endokrynne psów. U kotów zmiany skórne w przebiegu endokrynopatii są zdecydowanie mniej wyrażone i trudne do sklasyfikowania.

Niedoczynność tarczycy

Niedoczynność tarczycy jest uważana za jedną z najczęściej występujących endokrynopatii u psów. Rzeczywista prewalencja choroby nie jest dokładnie znana, jednak szacuje się że choruje około 0,2 do 0,6% populacji psów. Błędna interpretacja wyników badań oraz często niespecyficzne objawy kliniczne sprawiają, że wiele zdrowych zwierząt klasyfikuje się jako chore. Psy, u których diagnozuje się niedoczynność tarczycy, nierzadko cierpią na zespół eutyreozy chorobowej lub też przyjmują leki obniżające stężenie hormonów tarczycy. Lekarze chętnie zaś przepisują hormony tarczycy, gdyż są to niedrogie i łatwo dostępne leki, a skutki uboczne nawet niepotrzebnej ich suplementacji − znikome.

Receptory dla hormonów tarczycy znajdują się w niemal wszystkich tkankach, dlatego ich niedobór ma tak znaczące konsekwencje dla zdrowia i funkcjonowania całego organizmu. W przypadku niedoczynności tarczycy obserwuje się m.in.: zaburzenia metaboliczne (letarg, prz...