Czyraczyca odbytu u psów
Diagnostyka różnicowa
Ropień/owrzodzenie zatok przyodbytniczych, proces nowotworowy, głęboka ropowica, grzybica tkanek głębokich.
Rozpoznanie
Rozpoznanie opiera się na wywiadzie i badaniu klinicznym. Kolejnym krokiem jest wykluczenie innych chorób oraz – jeśli to możliwe – wykonanie badania histopatologicznego wycinka tkanki.
Leczenie
Leczenie czyraczycy jest złożone i przewlekłe. U większości pacjentów udaje się uzyskać okresy remisji, jednak zwykle wymagające stosowania przynajmniej leków miejscowych. Najlepszy efekt uzyskuje się przez połączenie różnych metod leczenia, jednak odpowiedź na leki może być różna u poszczególnych osobników. Terapia powinna składać się ze stosowania leków miejscowych oraz – jeśli nasilenie zmian jest duże – zastosowania leków ogólnoustrojowych. Istotnym elementem jest odpowiednia higiena okolicy odbytu, co zmniejsza ryzyko lub nasilenie zakażeń bakteryjnych. Polecane są produkty z chlorheksydyną (szampony, roztwory bez spłukiwania). Ogolenie włosów z okolicy odbytu pomaga utrzymać czystość rany i ułatwia stosowanie szamponoterapii.
Preparaty do miejscowego stosowania to przede wszystkim: tacrolimus, pimecorolimus czy kremy zawierające glikokortykosteroidy. W literaturze opisywane jest smarowanie zmienionych tkanek co 12 godzin. Jednak w opinii autorów jest to niewystarczające i wymagana jest zwykle aplikacja co 4-6 godzin. W przypadku cofania się zmian należy zmniejszyć częstotliwość stosowania tych preparatów w zależności od efektu. Tacrolimus można stosować co 24-72 godziny jedynie [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Zapisz się do bezpłatnego newslettera!
Bądź na bieżąco z nowościami z branży weterynaryjnej.
