Przewlekłe biegunki u psów – przyczyny, diagnostyka i leczenie
Dysbakterioza jelit cienkich (SIBO – small intestinal bacterial overgrowth; ARE – antibiotic responsive enteropathy)
Dysbakterioza jelit cienkich może mieć charakter pierwotny, wtórny lub idiopatyczny. Zasiedlanie jelit przez bakterie regulowane jest m.in. przez wydzielanie kwasu żołądkowego, soku trzustkowego i żółci oraz motorykę jelit. W przypadku zaburzenia tych mechanizmów dochodzi do zmian w mikroflorze bakterii i przerostu flory bakteryjnej. W konsekwencji dochodzi do zwiększonego wykorzystania przez bakterie składników pokarmowych, uszkodzenia błony śluzowej przez toksyny, zaburzeń we wchłanianiu witaminy B12, utraty białek oraz zaburzeń w czynności rąbka szczoteczkowego (3, 8, 9, 12).
Objawy kliniczne dysbakteriozy jelit cienkich to przewlekła, nawracająca biegunka o nieprzyjemnym zapachu. W stanach ciężej przebiegających można obserwować także wymioty i spadek masy ciała, a poza tym przelewanie i kruczenie w jelitach.
W rozpoznaniu SIBO może być pomocne oznaczenie poziomu witaminy B12 i kwasu foliowego, W przypadku dysbakteriozy jelit cienkich stwierdza się podwyższone stężenie kwasu foliowego oraz obniżone stężenie kobalaminy. W przypadku zmian w poziomach kwasu foliowego oraz kobalaminy należy również oznaczyć immunoreaktywność czynników trypsynopodobnych (TLI), w celu wykluczenia zewnątrzwydzielniczej niewydolności trzustki, która to może być wtórną przyczyną przerostu flory bakteryjnej.
Ponadto potwierdzeniem rozpoznania może być stosowanie 2-3-tygodniowej antybiotykoterapii. W przypadku tej jednostki chorobowej zalecane są takie antybiotyki, jak: tetracyklina lub oksytetracyklina w dawce 10-20 mg/kg m.c., 2 x dz. p.o., metronidazol w dawce 15-20 mg/kg m.c. 2-3 razy [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Mogą zainteresować Cię również
POSTĘPOWANIA
w weterynarii