Nadczynność tarczycy – najczęstsza endokrynopatia kotów. Przypadek kliniczny
Podczas badania klinicznego ogólnego stwierdza się zwykle: wychudzenie zwierzęcia, tachykardię z możliwymi towarzyszącymi szmerami sercowymi oraz nadpobudliwość zwierzęcia. Rzadziej występują: przyspieszony oddech, duszność, gorączka, przeczulica skóry czy zaniki mięśniowe.
Podczas badania palpacyjnego tarczycy u kotów należy przebadać szyję na całej długości krtani i tchawicy aż do wpustu klatki piersiowej ze względu na możliwe przesunięcie się powiększonego gruczołu w kierunku wentralnym. Omacywanie okolicy szyi wykonujemy, przesuwając palec wskazujący i kciuk wzdłuż tchawicy od krtani do wpustu klatki piersiowej.
Badania wykazały, że doświadczony lekarz jest w stanie wykryć do 90% przypadków powiększenia tarczycy za pomocą badania palpacyjnego (1).
U kotów z gruczolakowatym przerostem tarczycy zwykle stwierdza się obustronne, niesymetryczne powiększenie obu płatów. Gruczoł tarczowy nie ulega zwykle znacznemu powiększeniu (z wyjątkiem przypadków raka tarczycy), jednak jest zwykle bez problemów wyczuwalny pod skórą.
Nadmierna produkcja hormonów tarczycy powoduje nie tylko zmiany obserwowalne makroskopowo, ale też zmiany w profilu biochemicznym surowicy i moczu oraz obrazie krwi.
Najczęściej obserwuje się wzrost aktywności enzymów wątrobowych, wzrost stężenia kreatyniny i mocznika oraz wzrost stosunku kortyzolu do kreatyniny moczu. Może być obserwowalny białkomocz związany ze zwiększonym ciśnieniem w kłębuszkach nerkowych i zwiększoną perfuzją, który ustępuje jednak po wdrożeniu terapii. W obrazie morfologicznym krwi można zaobserwować leukogram stresowy, a czasami także miernie nasiloną erytrocytozę.
Po wdrożeniu terapii nadczynności [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Zapisz się do bezpłatnego newslettera!
Bądź na bieżąco z nowościami z branży weterynaryjnej.
