Korelacja między stężeniem symetrycznej dimetyloargininy (SDMA) a kondycją ciała w skali BCS Laflamme’a u psów i kotów - Vetkompleksowo – serwis dla lekarzy weterynarii

Korelacja między stężeniem symetrycznej dimetyloargininy (SDMA) a kondycją ciała w skali BCS Laflamme’a u psów i kotów

Otyłość a stężenie SDMA

Otyłość, czyli nagromadzenie nadmiernej ilości tkanki tłuszczowej w organizmie, w praktyce jest najczęstszym zaburzeniem tła żywieniowego u zwierząt towarzyszących. Dane wskazują, że nawet 50-56% populacji psów i kotów cierpi na nadwagę lub otyłość (4). W ciągu ostatnich lat odkryto ponad 100 różnych hormonów, białek, peptydów i cytokin, które są wytwarzane przez tkankę tłuszczową. U zwierząt otyłych podczas badań histologicznych często stwierdza się obszary martwicy adipocytów i nacieki komórek zapalnych.

Uważa się, że obszary martwicy komórek tłuszczowych są częścią stanu zapalnego, który prowadzi do „zespołu metabolicznego” u ludzi (9). Wiadomo, że otyłość może prowadzić do uszkodzenia nerek oraz niewydolności zwieracza cewki moczowej (4, 7). W badaniach eksperymentalnych przeprowadzonych u otyłych psów stwierdzono zmiany histologiczne (przerost kłębuszków nerkowych, zwiększenie macierzy mezangialnej oraz pogrubienie błony podstawnej kłębuszków i kanalików), hemodynamiczne i czynnościowe nerek (zwiększenie stężenia reniny w osoczu, średniego ciśnienia tętniczego i przepływu nerkowego) postępujące wraz ze wzrostem tłuszczowej masy ciała. Dlatego czynność nerek u otyłych psów i kotów powinna być regularnie monitorowana (4, 6).

Okazuje się, że otyłość może wpływać również na wartości SDMA we krwi – stężenie SDMA zmniejsza się wraz ze wzrostem tkanki tłuszczowej. Wiadomo, że jeśli procent tłuszczu wzrasta o 1%, to stężenie SDMA spada o 0,07 μg/dL, czyli stężenie SDMA zmniejsza się wraz ze wzrostem tkanki tłuszczowej. W badaniu przeprowadzonym na zdrowych psach wykazano, że w grupie, w której wskaźnik BCS wynosił powyżej 6, poziom SDMA w surowicy był istotnie niższy. Stwierdzony związek między SDMA a tkanką tłuszczową jest zgodny z badaniami przeprowadzonymi u ludzi, w których stwierdzono znacznie niższe stężenie SDMA u otyłych pacjentów.

Dokładna przyczyna tej zależności nie jest znana, ale badacze sugerują, że ujemna korel...

Dostęp ograniczony.

Pełen dostęp do artykułu tylko dla zalogowanych użytkowników z wykupioną subskrypcją.
zaloguj się zarejestruj się

Weterynaria w Terenie

Poznaj nasze serwisy