Badania porównawcze górnych dróg oddechowych u norwich terrierów, psów ras brachycefalicznych i mezocefalicznych

Wskaźnik nozdrzy (ryc. 4) był istotnie mniejszy w grupie NW (0,26 ± 0,03) w porównaniu z grupą Non-BC (0,34 ± 0,04) oraz poszerzoną drugą grupą 22 psów ras niebrachycefalicznych (0,36 ± 0,08).

Pomiary rynomanometryczne (ryc. 2) pokazały istotnie wyższą wartość oporu w jamie nosowej (R_{N met}) w grupie NW (7,3 ± 2,8 kPa (l/s)^-1) w porównaniu z grupą Non-BC (1,8 ± 0,7 kPa(l/s)^-1), natomiast nie stwierdzono różnic w porównaniu z grupą psów ras brachycefalicznych (6,0 ± 2,6 kPa(l/s)^-1).

W grupie norwich terrierów wartość indeksu S (0,65 ± 0,36) nie różniła się od wyników grupy BC (0,63 ± 0,11). Indeks S w grupie Non-BC (1,37 ± 0,18) miał wartość istotnie wyższą niż w pozostałych dwóch grupach (ryc. 6). Wartość indeksu LW (ryc. 7) pozwoliła na sklasyfikowanie 22 z 23 norwich terrierów jako mezocefalicznych, a jednego norwich terriera jako dolichocefalicznego według Evansa (1993). Wszystkie psy z grupy Non-BC (beagle) zostały sklasyfikowane jako mezocefaliczne. Sześć z ośmiu psów ras brachycefalicznych zaklasyfikowano jako brachycefaliczne, a dwa – jako mezocefaliczne. Wartości tego indeksu dla grupy NW (1,60 ± 0,14) nie różniły się od wartości dla grupy Non-BC (1,68 ± 0,07), lecz były istotnie wyższe niż wartości dla grupy psów ras brachycefalicznych (1,14 ± 0,21).

Podczas klasyfikowania psów za pomocą wartości CFA według Regodona et al. (1993) stwierdzono, że 9 norwich terrierów miało wartości odpowiadające budowie mezocefalicznej, natomiast pozostałych 14 psów nie można [...]

Ten materiał dostępny jest tylko dla użytkowników
którzy są subskrybentami naszego portalu.

Wybierz pakiet subskrypcji dla siebie
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!

Wybierz subskrypcję

Masz aktywną subskrypcję?

Zaloguj się

Nie masz jeszcze konta w serwisie? Dołącz do nas