Wrażliwość psa na bodźce dźwiękowe - Vetkompleksowo – serwis dla lekarzy weterynarii

Wrażliwość psa na bodźce dźwiękowe

Dźwięk neutralny i nieprzyjemny

Dźwięk, który powoduje nieprzyjemne doznania odbierane za pomącą zmysłu słuchu, można określić jako „nieprzyjemny” bodziec dźwiękowy. Jest to taki dźwięk, podczas występowania którego pies: rozpoznaje, jest w stanie przy jednoczesnym słuchaniu kilku różnych dźwięków zareagować na ten konkretny dźwięk. Obserwując w tym czasie zachowanie psa, można zauważyć, że: czuje się niekomfortowo, zaczyna się denerwować, oddala się od niego, zieje, piszczy, stara się schować, ślini się. W skrajnych przypadkach wpada w paniczną ucieczkę, która ma na celu oddalenie się bądź ukrycie przed dźwiękiem, wymiotuje, oddaje mocz i kał. Nie pobiera pokarmu.

Neutralny dźwięk, a więc taki, który jest dla psa obojętny, może pod wpływem bodźców czy newralgicznych sytuacji spowodować negatywne skojarzenia. Powtarzalność nieprzyjemnego bodźca zazwyczaj prowadzi do uwrażliwienia na niego osobnika, a tym samym do lęku, a nawet fobii.

Dźwięk neutralny zapamiętany jako nieprzyjemny

Oto przykłady, kiedy dźwięk neutralny zostaje zapamiętany przez psa jako nieprzyjemny:

  • Podczas słyszalnego dźwięku wydarzyło się „coś”, co psa przeraziło.
  • Wraz ze słyszalnym dźwiękiem „coś” przeraziło psa.
  • W tych dwóch przypadkach pies skojarzył przerażenie z bodźcem dźwiękowym.
  • Pies, który boi się określonego dźwięku, i drugi pies, który wcześniej nie reagował na dany dźwięk. Podczas występowania dźwięku wywołującego nieprzyjemne skojarzenia dla psa, który już ten dźwięk negatywnie kojarzy i prezentuje cały wachlarz zachowań lękowych mających na celu „uwolnienie się lub schowanie przed tym bodźcem”, drugi pies, obserwując to zachowanie, uczy się podobnego postępowania. Jeżeli bodziec nieprzyjemny będzie występował z częstym natężeniem, a psy będą razem przebywały, jest duże prawdopodobieństwo, że drugi pies też zacznie reagować podobnie na ten dźwięk. I tak na przykład dzieje się w sytuacji, w której mamy do czynienia z dorosłym psem wrażliwym na dźwięk, i ze szczeniakiem, który przez naśladownictwo może powielać określone zachowanie lękowe.
  • Dźwięk neutralny dla psa a reakcja lękowa człowieka: człowiek może swoim lękiem, np. przed burzą, obciążyć psa. Najczęściej dzieje się tak z powodu przekładania na zwierzęta ludzkich emocji i uczuć, np. przytulanie się, nerwowe gładzenie, przemawianie płaczliwym głosem, a przy tym zapewnianie, że nic złego się nie stanie. Mówienie: „Nie bój się, burza zaraz przejdzie”. Przy takim zachowaniu człowieka pies uczy się zwrotu „nie bój się” i już na niego negatywnie reagować.
  • Dźwięk neutralny dla psa i niewłaściwa socjalizacja: człowiek przez niewłaściwe zachowanie i postępowanie może uwrażliwić psa na dźwięk dla niego neutralny przez: nieodpowiednie poddawanie psa danemu bodźcowi, np. wystrzały z broni palnej, podawanie bodźca dźwiękowego przez zaskoczenie, np. podczas snu, namolne, zbyt głośne i częste narażanie psa na określony bodziec lub bodźce. Jest to związane z błędami w socjalizacji lub też brakami stymulacji podczas uczenia psa, jak również braku pracy z psem.

Weterynaria w Terenie

Poznaj nasze serwisy