Fobie dźwiękowe u psów – rozpowszechnienie, zapobieganie, etiologia i możliwości terapeutyczne. Cz. I
Nie ma natomiast twardych dowodów na to, że dotknięte fobią dźwiękową zwierzęta mają zaburzenia słuchu, np. ponadprzeciętnie wyostrzony słuch.
Utrata równowagi pomiędzy procesami hamowania i wzmacniania w drogach słuchowych prowadząca do ich „przestrojenia” powoduje nadwrażliwość słuchową, która wiąże się z uczuciem dyskomfortu, a nawet bólu w uszach wywoływanych przez ogólnie tolerowane dźwięki. U psów z podejrzeniem nadwrażliwości na dźwięki można podjąć próbę zastosowania selegiliny w dawce 0,5-1 mg/kg m.c. raz dziennie. Lek ten zwiększa tolerancję na ból, redukując lęk związany z oczekiwaniem na powodujące dyskomfort bodźce dźwiękowe.
Psy cierpiące na fobię dźwiękową nierzadko wykazują też inne zaburzenia lękowe. Dużą reaktywność na dźwięki i podatność na rozwój bardzo silnego strachu przed burzą i fajerwerkami obserwuję często u swoich pacjentów z lękiem separacyjnym. Niemniej zdarza się też, że, np. na skutek szczególnie traumatycznego doświadczenia, fobia dźwiękowa pojawia się u psów, które na co dzień dobrze sobie radzą w różnych sytuacjach i środowiskach. Niespodziewany wybuch petardy tuż przy psie może spowodować u niego trwały zapis w pamięci i zmiany w zachowaniu.
Badania wykazały różnice behawioralne pomiędzy psami, u których strach przed dźwiękami jest związany z traumatycznymi doświadczeniami, a psami, które nie miały takich doświadczeń (5, 6). Psy po traumie częściej drżą, rozglądają się, biegają [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Zapisz się do bezpłatnego newslettera!
Bądź na bieżąco z nowościami z branży weterynaryjnej.
