Zastosowanie termografii w diagnostyce ortopedycznej koni – opis przypadku
Termografia
Termografia jest jedną z metod diagnostycznych wykorzystywanych w medycynie oraz rehabilitacji. Pierwsze udokumentowane zastosowanie termografii w medycynie ludzkiej miało miejsce w 1956 roku jako metody przedklinicznego diagnozowania raka piersi. Natomiast w latach 80. ubiegłego wieku była ona wykorzystana po raz pierwszy w medycynie hipiatrycznej w diagnozowaniu m.in. schorzeń ortopedycznych (12).
Termografia jest metodą diagnostyczną, która rejestruje promieniowanie podczerwone emitowane z powierzchni badanego obiektu przy użyciu kamery termowizyjnej (6). Promieniowanie podczerwone obejmuje fale o długości od 0,75 μm do 1000 μm, podczas gdy emisje ludzkiego ciała mierzone do celów diagnostycznych znajdują się w przedziale długości fal od 8 μm do 12 μm (2). Kamera termowizyjna odbiera radiację elektromagnetyczną, która jest przekształcana na wartości temperatury w formie kolorowej mapy rozkładu temperatur, jaką jest termogram (5).
Termogram definiuje temperaturę powierzchni ciała, na którą wpływa szybkość przepływu krwi przez naczynia krwionośne. Zmienność tych wartości jest zależna od lokalnej perfuzji tkanki (6, 11). Dodatkowo obszary o wyższym metabolizmie tkankowym mają wyższą temperaturę niż obszary o mniejszej aktywności tkankowej (7). Zwykle naczynia żylne są cieplejsze od tętnic, ponieważ odprowadzają krew z obszarów aktywnych metabolicznie (7). Aktywność mięśni leżących tuż pod skórą również wpływa na wzrost temperatury skóry (7, 12). Temperatura powierzchni dalszych obszarów kończyn koni jest symetryczna za sprawą przebiegu głównych naczyń krwionośnych. Najcieplejszy obszar znajduje się w okolicy bogatej w sploty tętniczo-żylne, takie jak: korona kopyta, piętki czy samo kopyto. Natomiast stawy [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Zapisz się do bezpłatnego newslettera!
Bądź na bieżąco z nowościami z branży weterynaryjnej.
