Zastosowanie surowic odpornościowych w zapobieganiu chorobom narządu oddechowego u cieląt
Przynajmniej połowa przypadków śmiertelności neonatalnej cieląt jest konsekwencją niedoboru odporności siarowej (1). Konsekwencje niedoboru odporności ciągną się za cielęciem, powodując przez wiele miesięcy jego zwiększoną podatność na infekcje, w tym infekcje narządu oddechowego, stanowiące problem u cieląt ras mlecznych od około 1. do 6. miesiąca życia. Zwiększona zachorowalność cieląt powoduje, że zahamowane zostaje tempo ich wzrostu (2), co prowadzi do podwyższenia wieku, w którym jałówki mogą być inseminowane (rosną więc koszty uzyskania jałówek do remontu stada). Co więcej, rośnie ryzyko, że krowa, która jako cielę cierpiała na niedobór odporności siarowej i chorowała, zostanie wybrakowana już w pierwszej laktacji. Zwiększona podatność cieląt na infekcje okazuje się często powodem grupowych zachorowań generujących znaczące straty.
Powtarzanie się zachorowań u znacznej części cieląt powoduje, że w wielu fermach nadużywane są antybiotyki. W okresach zagrożeń (w pierwszych dniach życia, kiedy zwierzęta zapadają na biegunki, zapalenia pępowiny, czy później, np. bezpośrednio po przeniesieniu cieląt z obory do cielętnika, kiedy cielęta masowo chorują na zapalenia płuc) w wielu fermach podaje się antybiotyki metafilaktycznie (czyli całym grupom zdrowych zwierząt w okresie, kiedy zagrażają zachorowania). Te praktyki oraz powszechne „oszczędzanie” na określaniu antybiotykooporności drobnoustrojów powodujących choroby i podawanie antybiotyków „na ślepo”, na zasadzie „prób i błędów”, doprowadziło do znacznego wzrostu liczby szczepów opornych na wiele antybiotyków (3, 4).
Zróżnicowanie oporności szczepów tego samego gatunku bytujących w tej samej fermie powoduje kolejny problem, którego konsekwencją jest nieefektywność w stosowaniu antybiotyków. Coraz częściej pojawiają się [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Mogą zainteresować Cię również
POSTĘPOWANIA
w weterynarii