Zakaźne przyczyny kulawizn u świń
Kulawiznę definiuje się jako odstępstwo od prawidłowego sposobu poruszania się. Objawem klinicznym tego zaburzenia są widoczne odchylenia w sposobie poruszania się jednej lub kilku kończyn na skutek choroby, urazu lub zaburzenia czynności tkanek odpowiedzialnych za proces poruszania. Wyróżniamy 4 stopnie kulawizny:
- stopień I – prawie niezauważalna kulawizna,
- stopień II – widoczna kulawizna, zwierzę przez większość czasu obarcza kończynę,
- stopień III – zaawansowana kulawizna, czynność kończyny jest ograniczona do podpierania o podłogę w celu utrzymania równowagi,
- stopień IV – brak obarczania kończyny. Jest ona stale uniesiona nad podłożem.
Przyczyny kulawizn mogą być zarówno zakaźne, jak i niezakaźne. Najczęściej problemy z poruszaniem się są związane ze stanami zapalnymi stawów, skóry okolic kończyn, rzadziej mięśni, układu nerwowego, kości.
Straty spowodowane kulawiznami to głównie: osłabienie wzrostu zwierząt, koszty leczenia, mniejsze zdolności reprodukcyjne, szybsza wymiana sztuk stada podstawowego, wzrost ilości konfiskat w rzeźni.
Diagnostyka kliniczna świń jest utrudniona ze względu na m.in. trudności w unieruchomieniu zwierząt do badania. W badaniu oceniamy postawę ciała, poruszanie się zwierzęcia, aktywność i apetyt oraz zachowanie względem innych osobników. Jeśli to możliwe, po obserwacji omacujemy podejrzaną kończynę. Często można wtedy stwierdzić: podwyższoną ciepłotę, bolesność, obrzęk zmienionego zapalnie miejsca. Gdy zwierzę padło, sekcyjnie oceniamy wygląd racic, stawów i okolicznych tkanek. Po otwarciu stawu oceniamy ilość i wygląd mazi stawowej, obecność ropy, włóknika, uszkodzeń chrząstek i kości. Jeśli [...]
Zapisz się do bezpłatnego newslettera!
Bądź na bieżąco z nowościami z branży weterynaryjnej.
