Wyzwania diagnostyczne oraz trudności w kontrolowaniu zakażeń bydła wirusem BVD-MD - Vetkompleksowo – serwis dla lekarzy weterynarii

Wyszukaj w serwisie

Wyzwania diagnostyczne oraz trudności w kontrolowaniu zakażeń bydła wirusem BVD-MD

Diagnostyka i kontrola zakażeń

W przeszłości weterynaryjna diagnostyka laboratoryjna opierała się na badaniu zwierząt wykazujących jakieś zaburzenia stanu fizjologicznego, najczęściej w postaci objawów klinicznych ze strony określonych układów. W przypadku wirusa BVD-MD podejście to jest mało skuteczne, gdyż większość zachorowań w terenie ma przebieg subkliniczny. Ponadto stosowanie profilaktyczne szczepionek często ogranicza nasilenie objawów klinicznych u zakażonych zwierząt i pozornie stado wydaje się „zdrowe” (36, 38).

Kolejnym elementem wymuszającym badanie całego stada w przypadku podejrzenia obecności wirusa BVD-MD jest niski wskaźnik występowania osobników zakażonych trwale (ang. persistently infected – PI), głównego źródła wirusa w stadzie, wynoszący zazwyczaj 1-2% wszystkich zwierząt. Co ważne, zakażenie trwałe jest wyłącznie wynikiem zakażenia płodu we wczesnym okresie ciąży i nie ma możliwości rozwoju zakażenia trwałego u cielęcia, które urodziło się niezakażone (6, 7). Infekcja w okresie postnatalnym kończy się zazwyczaj serokonwersją (produkcja przeciwciał), eliminacją wirusa z organizmu i wyzdrowieniem, chyba że dojdzie do zakażenia wysoce patogennym szczepem, co jest jednak zjawiskiem rzadkim.

Skuteczna kontrola zakażeń bydła tym patogenem musi być oparta na czułych i specyficznych testach (3, 11, 40). Wczesna identyfikacja i szybka eliminacja ze stada osobników zakażonych trwale nie nastręczają kłopotów i są podstawowymi warunkami skutecznej walki z tym patogenem. Wynika to ze specyfiki zakażenia trwałego, charakteryzującego się wysokim mianem zakaźnym wydalanego wirusa we wszystkich wydalinach i wydzielinach osobników PI. Wirus jest wydalany w sposób ciągły od momentu urodzenia się cielęcia do jego śmierci. Dlatego też czułość testów diagnostycznych odgrywa w tym przypadku rolę drugorzędną. Podstawowym problemem jest niski wskaźnik zakażeń trwałych dotyczących zazwyczaj 1-2 zwierząt na 100 osobników w stadzie.

Oznacza to koniecz...

Ten materiał dostępny jest tylko dla użytkowników
którzy są subskrybentami naszego portalu.
Wybierz pakiet subskrypcji dla siebie
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Masz aktywną subskrypcję?
Nie masz jeszcze konta w serwisie? Dołącz do nas
Poznaj nasze serwisy