Wrodzona niepłodność jałówek
Zespół frymartynizmu
Zespół frymartynizmu u przeżuwaczy jest powszechnie znany lekarzom weterynarii i hodowcom zajmującym się zwierzętami gospodarskimi. Warto nadmienić, że pierwsze doniesienia na ten temat pochodzą ze starożytności (5). Jest to równocześnie najpowszechniejsza wrodzona przyczyna niepłodności u bydła (26). W świadomości producentów utarło się przekonanie, że zjawisko to dotyczy samic z ciąż bliźniaczych różnopłciowych, określanych mianem frymartynek, jednakże wadę tę stwierdza się zarówno u osobników żeńskich, jak i męskich (35).
Mechanizm rozwinięcia się frymartynizmu (problem wrodzony, niedziedziczny) związany jest ze wczesnym rozwojem zarodkowym (12). Zarodki przeżuwaczy po wylęgnięciu się z osłonki przejrzystej ulegają elongacji, w krótkim czasie wypełniając światło macicy. Proces ten związany jest ze wczesnym rozpoznawaniem ciąży u bydła. Im większą powierzchnię zarodek osiągnie, tym silniejszy sygnał o swojej obecności wyśle matce. Jest to niezbędny etap rozwoju zarodkowego. Dopiero po rozpoznaniu ciąży (około 16. dnia po kryciu/inseminacji) zarodki przestają swobodnie migrować i rozpoczyna się faza przedimplantacyjna. Pęcherzyk blastodermalny zarodków przeżuwaczy ma tendencję do łączenia się ze ścianą macicy – w przypadku ciąż mnogich tendencja ta jest ukierunkowana również na pęcherzyk blastodermalny drugiego z zarodków – co następuje około 14.-20. dnia ciąży. Jednak na tym etapie nie dochodzi jeszcze do wymieszania materiału genetycznego. Potwierdzają to badania, w których po usunięciu jednego z zarodków w późnym okresie zarodkowym, do frymartynizmu nie dochodziło (12).
Konsekwencją połączenia zarodków jest wspólny dalszy rozwój łożysk, które dzielą układ krwionośny (30.-50. dzień [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Mogą zainteresować Cię również
POSTĘPOWANIA
w weterynarii