Wpływ odporności biernej na skuteczność szczepienia prosiąt
Rola odporności biernej w ochronie zdrowia prosiąt jest znana od dawna i podniesieniu jej poziomu służy immunizacja loch. Immunizację loch wykonuje się poprzez ekspozycję na czynnik zakaźny (pierwotną lub przypominającą) lub przez szczepienie. W przypadku patogenów jelitowych takich jak TGEV, metoda podawania lochom jelit i kału prosiąt (tzw. feedback) znana jest od lat 50. XX wieku.
Iniekcje surowicy od wiremicznych świń u loch lub wprowadzanie wiremicznych zwierząt do grupy naiwnych loszek są niekiedy stosowane w zwalczaniu zespołu rozrodczo-oddechowego świń (PRRS). Te „naturalne” metody są często bardzo skuteczne, nie ma jednak kontroli nad materiałem zakaźnym i zawartością patogenu w inokulum, możliwość transmisji nieznanych patogenów sprawia, że jest to metoda również ryzykowna. Szczepienie loch, również w celu dostarczenia prosiętom ochronnych poziomów przeciwciał, jest stosowane powszechnie w zwalczaniu PRRSV, a niekiedy także cirkowirusa świń typu 2 (PCV2). Badania przeprowadzone na Uniwersytecie Minnesota w USA dowiodły, że szczepienie loch przeciw PRRSV pozwala na szybsze uzyskanie dodatniego wyniku ekonomicznego niż celowa ekspozycja loch na zjadliwy wirus, mimo że krążenie wirusa było szybciej eliminowane po zastosowaniu pierwszej metody.
Rola odporności biernej w ochronie zdrowia prosiąt jest bezsporna, jednak zabiegi w celu jej optymalizacji są trudne ze względu na braki wiedzy na temat roli poszczególnych jej składowych, brak narzędzi do jej pomiaru, a wielu przypadkach brak pełnego zrozumienia patogenezy niektórych chorób. W przypadku niektórych patogenów, jak na przykład wymienione wyżej PCV2 i PRRSV, w programach zwalczania wykorzystuje się szczepienie zarówno loch, [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Zapisz się do bezpłatnego newslettera!
Bądź na bieżąco z nowościami z branży weterynaryjnej.
