Rola probiotyków i prebiotyków w fizjologii wzrostu prosiąt

Prebiotyki

Prebiotyki są to składniki pożywienia i paszy wykazujące trzy główne cechy:

nie są trawione w przewodzie pokarmowym ludzi i zwierząt;

podlegają fermentacji przez jelitową mikroflorę;

selektywnie stymulują wzrost i aktywność pożądanych bakterii jelitowych.

Prebiotyki stanowią bardzo dużą grupę związków, wśród których najpopularniejsze są galaktooligosacharydy (GOS, glukany) i fruktooligosacharydy (FOS, często pochodzenia inulinowego ITF).

Ostatnie badania sugerują, że prebiotyki mogą być niezbędne w modulowaniu odporności na infekcje, w hamowaniu biegunek, stymulowaniu układu immunologicznego i fagocytozy, ekspresji genów cytokin prozapalnych. Ponadto wskazuje się przydatność prebiotyków w obniżaniu ciśnienia krwi, stężenia cholesterolu we krwi, wspomagania działania insuliny podczas cukrzycy, trawienia laktozy, a nawet ograniczania procesu karcynogenezy.

Niezależnie od rodzaju badań, użytych zwierząt i preparatów zawsze podkreśla się zdolność prebiotyków i probiotyków do modulowania układu odpornościowego.

Nabywanie odporności przez prosięta

Prosięta mają dwa krytyczne okresy w swoim życiu – tuż po urodzeniu i po odsadzeniu od lochy. W pierwszym okresie muszą przejść adaptację do nowych, pełnych bakterii warunków środowiskowych i wytworzyć własne mikroorganizmy, a w drugim – przejść okres odbudowy już ustabilizowanych relacji mikrobiologicznych przewodu pokarmowego, zaburzonych na skutek stresu odsadzenia i dominacji bakterii patogennych.

Prosięta otrzymujące siarę, a wraz z nią przeciwciała, rozpoczynają syntezę własnych przeciwciał po kilku tygodniach życia, natomiast zwierzęta pozbawione odporności laktogennej zmuszone są do uruchomienia syntezy przeciwciał już w drugim tygodniu życia. Należy zwrócić uwagę, że przeciwciała siary hamują nadmierną reakcję prosięcia na antygeny środowiska, co oznacza, że rozwój tzw. czynnej odporności immunologicznej jest łagodny i rozłożony w czasie.

Głównym miejscem nabywania tej...