Szczepienia ochronne przeciwko zakażeniom wywoływanym przez M. haemolytica
Szczegółowa analiza antygenu M. haemolytica będącego składnikiem szczepionek wieloważnych stosowanych w immunoprofilaktyce zakażeń tym zarazkiem u bydła wykazała, poza LKT, obecność innych dziesięciu białek M. haemolytica, w tym białka kontrolowanego jonem żelaza – YfeA. Większość z tych białek zlokalizowana była zewnątrzkomórkowo, co może sugerować ich potencjalne możliwości immunogenne. Część z tych białek została już wcześniej przebadana jako możliwy do zastosowania składnik szczepionek podjednostkowych lub tych opartych na całej komórce bakteryjnej (1, 2, 6). Z uwagi na budowę łożyska przeżuwaczy nie jest możliwy transfer przeciwciał matczynych tą drogą z matki do płodu, dlatego też istotną rolę w profilaktyce biernej nowo narodzonych cieląt spełnia siara, która może stanowić źródło specyficznych przeciwciał anty-M. haemolytica i chronić je przed wystąpieniem klinicznej postaci choroby w okresie neonatalnym.
Warto jednak pamiętać, że obecność wysokich mian matczynych przeciwciał może niekiedy utrudniać „prawidłową” reakcję cieląt na kontakt z zarazkiem (13). Pewnym rozwiązaniem u cieląt wykazujących wysokie miana matczynych przeciwciał może okazać się immunizacja drogą donosową, jednak szczepionki tego typu chroniące przed zakażeniem M. haemolytica u bydła nie są jak na razie dostępne w kraju. Zastosowanie w USA tego typu szczepionki, zawierającej rekombinanty LKT i PlpE, skutecznie wzmagało lokalną produkcję specyficznych przeciwciał klasy IgA na poziomie błon śluzowych górnych dróg oddechowych (ang. mucosal immunity). W odpowiedzi na szczepienie obserwowano jednak brak wyraźnej ogólnoustrojowej stymulacji odpowiedzi immunologicznej wyrażonej m.in. mianem specyficznych przeciwciał klasy IgG w surowicy krwi (4).
Inne badania z zastosowaniem tej [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Mogą zainteresować Cię również
POSTĘPOWANIA
w weterynarii