STOP mastitom! Obalamy mity w tematach związanych z jakością mleka!
Nadrzędnym celem w stadach z problemem mastitis jest wyleczenie clinica przy pomocy antybiotyków
MIT
Nowoczesny lekarz weterynarii powinien podzielić mastitis ze względu czynnik etiologiczny. W przypadku S. aureus celem nie jest wyleczenie przypadków klinicznych, a wręcz uważa się dzisiaj leczenie tych mastitis jako bezcelowe, nieefektywne i nieuzasadnione ekonomicznie oraz nie powinno być elementem programu eradykacji tej bakterii (NMC, Mediolan 2018). Z powodu charakterystyki tej bakterii (licznych czynników zjadliwości jak biofilm, toksyny, adhezyny, antybiotykooporność) oraz w związku z tym, że izolowana jest nie tylko z gruczołu mlekowego, ale i również z układu moczowo-płciowego, oddechowego czy elementów hali udojowej niemożliwa jest eradykacja gronkowca ze średnich i dużych stad (QMPS, 2012). Nadrzędnym celem dla lekarza i hodowcy jest doprowadzenie do sytuacji, w której liczba zakażonych zwierząt będzie mniejsza niż 3-5% w skali stada (kontrola zakażenia).
W związku z tym, że miejscem bytowania Str. uberis są komórki nabłonkowe w wymieniu oraz fakt produkcji biofilmu (Dieser, 2017), największym problemem, jaki spotyka się na fermach, jest liczba nawracających mastitis oraz konieczność przedłużonego leczenia – nawet do 8 dni (Kroemker 2010). Naszym zadaniem jest ograniczenie liczby nawrotów, co w ostatecznym rozrachunku ma wpływ na ograniczenie zużycia antybiotyków oraz dobrostan zwierząt.
Stosowanie antybiotyków w przypadku mastitis na tle E. coli/coliforms w ostatnich latach budzi ogromne kontrowersje. Ostatnie doniesienia naukowe m.in. z WBC Sapporo (Ruegg, 2018) jasno definiują schemat [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Zapisz się do bezpłatnego newslettera!
Bądź na bieżąco z nowościami z branży weterynaryjnej.
