Efektywność terapii lekami podawanymi w wodzie - biofilm

Wyszukaj w serwisie

art. sponsorowany

Jak osiągać efektywność terapii lekami podawanymi w wodzie do picia? Część III – czynniki ryzyka powstania biofilmu, negatywne skutki jego rozwoju w systemie pojenia oraz jak temu zapobiegać

Czynniki ryzyka rozwoju biofilmu

Ryzyko rozwoju bakterii jest bezpośrednio związane z jakością wody, konstrukcją systemu pojenia oraz produktami podawanymi w wodzie do picia.

Jakość wody

Oczywiście należy unikać wysokiego poziomu zanieczyszczenia bakteryjnego źródła wody, jak również zbyt wysokiej koncentracji minerałów (wapń, magnez, żelazo, mangan), które mogą przyczyniać się do tworzenia szorstkiej warstwy na ścianach wewnętrznych rur w systemie pojenia.

System pojenia

Nieprawidłowo zaprojektowany lub skonstruowany system pojenia również może przyczyniać się do rozwoju biofilmu. Systemy otwarte ze zbiornikami z zaworami pływakowymi łatwo ulegają kontaminacji bakteriami znajdującymi się w powietrzu. W każdej części systemu, w której następuje spowolnienie przepływu lub ruch turbulentny wody, zwiększa się ryzyko rozwoju biofilmu:

  • nieodpowiednia lub zmienna średnica rur w systemie,
  • nadmierne zagięcia rurociągu,
  • ślepe zakończenia/zamknięty obieg rurociągu,
  • zbyt dużo kleju po wewnętrznej stronie złączek.

Wewnętrzna powierzchnia rur powinna być gładka. Zalecanym materiałem, z którego powinny być wykonane rury, jest PVC. Rury z PVC są zdecydowanie lepsze niż rury z żelaza (utlenianie) i stali nierdzewnej (interakcje z manganem) ze względu na negatywne interakcje z czynnikami środowiskowymi. Rury z polietylenu (PE) też nie [...]

Ten materiał dostępny jest tylko dla użytkowników
którzy są subskrybentami naszego portalu.
Wybierz pakiet subskrypcji dla siebie
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Masz aktywną subskrypcję?
Nie masz jeszcze konta w serwisie? Dołącz do nas
Poznaj nasze serwisy