Podstawy patologii komórkowej jajnika klaczy

Typy uszkodzenia struktury komórkowej jajnika klaczy

Pęcherzyk jajnikowy

W patologii jajników najczęściej opisywane są zmiany chorobowe występujące w pęcherzykach jajnikowych. Są to, ogólnie ujmując, różnego typu zmiany pojawiające się w strukturze komórkowej pęcherzyków, które wskazują na obecność uszkodzenia procesu dojrzewania i różnicowania się tej najważniejszej struktury gonady, stanowiącej wyraz zachowania prawidłowej funkcji. Wyrazem uszkodzenia pęcherzyków jajnikowych są: torbiele pęcherzykowe, torbiele lutealne, zespół przedwczesnej luteinizacji pęcherzyka, który nie uległ owulacji (ang. LUF syndrom), obumieranie pęcherzyków. Prawidłowa follikulogeneza jest wynikiem złożonej stymulacji komórek pęcherzyka wywieranej przez liczne czynniki hormonalne i neuroendokrynowe, podlegające wzajemnej regulacji. Zaburzenie równowagi w działaniu nawet jednego z tych czynników pociąga za sobą uszkodzenie funkcji innych mechanizmów odpowiedzialnych za przebieg follikulogenezy.

Komórka jajowa, dla której pęcherzyk jajnikowy stanowi mikrośrodowisko warunkujące jej przeżywanie, rozwój i różnicowanie – w zmienionym chorobowo pęcherzyku jajnikowym ulega uszkodzeniu. Uszkodzony oocyt najczęściej ulega martwicy rozpływnej, a także po obumarciu może być inkrustowany solami wapnia. Stwierdzenie występowania zgrubienia osłonki przejrzystej stanowi także wyraz uszkodzenia oocytu.

Powszechnie uważa się, że w jajnikach klaczy nie występują torbiele pęcherzykowe. Można się z tym zgodzić, lecz tylko w odniesieniu do wyników badania klinicznego. Podstawą tej powszechnie przyjętej opinii jest brak możliwości rozwoju torbieli zlokalizowanych na obwodzie gonady, jak to ma miejsce w jajnikach innych gatunków zwierząt. Natomiast torbiel pęcherzykowa, jako typ zmian patologicznych rozwijających się wyniku zaburzeń w końcowym dojrzewaniu pęcherzyka i owulacji, może także występować w jajnikach klaczy. Takie torbiele pęcherzykowe, stanowiące wyraz zaburzeń w procesie oo-/follik...