Niektóre urazy związane z porodem u bydła

Przedruk artykułu z Monografia: Noworodek a środowisko (część 14). Problemy metaboliczne krów wysokocielnych. Pod red. Stefaniak T., Rząsa A., Jawor P., Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu, Wrocław 2019. DOI: 10.30825/1.9.7.2019

Jest rzeczą znaną i oczywistą, że akt porodowy to proces fizjologiczny – niemniej jednak stanowi on bardzo duże obciążenie dla organizmu rodzącej samicy. W niektórych przypadkach – w wyniku komplikacji porodowych (przede wszystkim dysproporcje płodowo-matczyne oraz brutalna pomoc porodowa) – dochodzi do urazów rzutujących ujemnie na zdrowie matki i/lub noworodka. Przypadłości te wpływają na przebieg okresu poporodowego (m.in. osłabienie motoryki i inwolucji macicy, zwiększenie ryzyka metritis i endometritis) oraz upośledzają płodność chorych samic (Arthur i wsp., 1989; Dejneka, 1995; Gilbert, 2016).

U rodzących samic niektóre z tych urazów dotyczą tkanek miękkich macicy i kanału rodnego, inne zaś kości miednicy, a jeszcze inne są związane z porażeniem nerwów obwodowych (Jackson, 2010). W większości przypadków urazy dotyczą pochwy i sromu i są rozpoznawane raczej bezpośrednio po porodzie (Noakes 1997; Farhoodi i wsp., 2000). W pewnych sytuacjach jednak konsekwencją wspomnianych uszkodzeń są kulawizny, trudności przy podnoszeniu się zwierzęcia lub całkowita niemożność wstania i utrzymania pozycji stojącej. Przypadki takie są zazwyczaj związane z urazami narządu ruchu oraz neuropatiami. U cieląt noworodków urazy dotyczą niejednokrotnie kości kończyn oraz nerwów obwodowych.

Ten materiał dostępny jest tylko dla użytkowników
którzy są subskrybentami naszego portalu.

Wybierz pakiet subskrypcji dla siebie
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!

Wybierz subskrypcję

Masz aktywną subskrypcję?

Zaloguj się

Nie masz jeszcze konta w serwisie? Dołącz do nas