Możliwości zastosowania wirusowych szczepionek atenuowanych w celu kontroli wybuchu choroby – doświadczenia własne
Choroby wirusowe, takie jak zakaźne zapalenia nosa i tchawicy u bydła (IBR/IPV), wirusowa biegunka i choroba błon śluzowych BVD/MD czy zakażenia układu oddechowego powodowane przez wirus syncytialny (BRSV) stanowią poważne wyzwanie dla lekarzy weterynarii oraz hodowców z jednej strony z powodu powszechnego charakteru ich występowania, a z drugiej na brak swoistego, przyczynowego leczenia. W sytuacji gdy wirus pojawia się w stadzie naiwnym, w którym zwierzęta wcześniej nie miały kontaktu z danym patogenem, możemy mieć do czynienia z szybko szerzącą się falą zachorowań, charakteryzującą się ciężkim przebiegiem, zwłaszcza w przypadku IBR i BRSV.
Jedyną formą terapii jest wtedy leczenie objawowe, które nie zawsze przynosi zadowalające efekty, zwłaszcza w zakresie szybkości powrotu zwierząt do zdrowia i wcześniejszej wydajności, w przypadku bydła mlecznego. W dostępnej literaturze pojawiają się doniesienia o stosowaniu w tego typu przypadkach żywych, atenuowanych szczepionek wirusowych, generujących szybką i skuteczną odporność komórkową, pozwalająca szybko ograniczyć szerzenie się choroby oraz występowanie objawów klinicznych. Celem niniejszej publikacji jest przedstawienie dwóch przypadków wykorzystania szczepionek w celu kontroli wybuchu choroby powodowanej przez IBR i BRSV.
Przypadek 1 – IBR
Omawiana ferma jest obiektem wolnostanowiskowym, utrzymującym około 100 krów w doju, o średniej wydajności dziennej na poziomie 42 kg i średniej liczbie komórek somatycznych 150 tys./ml. Stado jest prowadzone w cyklu zamkniętym z cielętami przebywającymi w pojedynczych budkach poza oborą główną. Ostatnich zakupów nowych jałówek dokonano ponad rok temu.
[...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Zapisz się do bezpłatnego newslettera!
Bądź na bieżąco z nowościami z branży weterynaryjnej.
