Wirusowe ronienie klaczy (Rhinopneumonia)
Szczepienia
Wiele uwagi poświęca się stworzeniu idealnej szczepionki całkowicie chroniącej przed chorobami wywoływanymi przez EHV-1. W tym celu podjęto na świecie wysiłek stworzenia przeróżnych preparatów szczepionkowych, które miałyby sprostać temu zadaniu – znane są szczepionki:
- inaktywowane (zawierające całą cząsteczkę wirusa),
- podjednostkowe (zawierające tylko jego fragment i silny adjuwant),
- DNA,
- atenuowane,
- wektorowe (wykorzystujące wirusa krowianki lub wirusy ospy ptasiej) (2).
W Polsce dostępne są tylko inaktywowane szczepionki w preparatach zawierających tylko EHV-1 lub złożone – mające w swym składzie również inaktywowany szczep EHV-4. Szczepionki te dają częściową ochronę – zmniejszają ryzyko wystąpienia postaci oddechowej i poronnej, a także zmniejszają ryzyko siewstwa. Nie dają one jednak żadnej odporności przed postacią nerwową EHV-1. Idealna szczepionka powinna bronić nie tylko przeciwko objawom oddechowym, ale również zapobiegać powstawaniu wiremii. Odpowiednia stymulacja odporności na błonach śluzowych, a także odporności komórkowej uważana jest za strategiczne cele, jakie należałoby obrać w celu jej stworzenia (2, 6).
Producenci szczepionek podają zalecenia co do szczepienia w ulotkach swoich leków. Najistotniejsze, z punktu widzenia ekonomicznego, wydaje się szczepienie klaczy źrebnych. Należy jednak rozważyć immunizację wszystkich osobników w stadzie w celu ograniczenia siewstwa i zmniejszenia populacji wirusa w środowisku.
Na uwagę zasługuje praca Attili i wsp. (6) z 2020 roku, w której porównywano serokonwersję w różnych protokołach szczepień. Najwyższe miano przeciwciał (w badaniu ELISA i SN) [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Zapisz się do bezpłatnego newslettera!
Bądź na bieżąco z nowościami z branży weterynaryjnej.
