Pobieranie prób z macicy w diagnostyce endometritis
Alternatywnym sposobem pobierania próbek jest metoda polegająca na płukaniu macicy niewielką objętością płynu fizjologicznego (popłuczyny). Po raz pierwszy technika ta została zaprezentowana przez Ball i wsp. w 1988 roku. Chociaż metoda ta jest mniej poręczna niż stosowanie wymazówek z ochronnym kołnierzem, uważa się ją za szczególnie przydatną w diagnozowaniu podklinicznych postaci endometritis wywoływanych przez E. coli oraz za bardziej dokładną niż stosowanie wymazówek (1, 9, 8). Przygotowanie klaczy do zabiegu jest identyczne jak w przypadku pobierania próbek z użyciem wymazówek z kołnierzem ochronnym. Zachowując zasady aseptyki, wprowadza się kateter, np. Foleya (sterylny), do macicy, następnie dokonuje się infuzji 60 ml płynu fizjologicznego, po czym przeprowadza się masaż macicy per rectum, trwający minimum 30 s. (rozprowadzenie płynu po macicy). Następnie, także poprzez manipulację przez prostnicę, należy „rozkołysać” macicę i dokonać drenażu zawartości macicy w drodze spadku grawitacyjnego do sterylnej probówki.
Pozyskany płyn jest badany pod względem przejrzystości wg skali: klarowny, mętny, klarowny ze smużkami (dwa ostatnie są uznawane za wynik pozytywny w aspekcie toczącego się stanu zapalnego endometrium). Wykazano wzrost bakterii z 86% nieklarownych popłuczyn z macicy klaczy, a w 45% przypadków izolowano bakterie z popłuczyn klarownych (9). Dodatkowo można także wykonać pomiar pH, którego wzrost obserwuje się w przypadku zakażenia macicy ß-hemolitycznymi Streptococcus (9).
Pozyskany płyn należy odwirować przez 10 min. przy 410 obr./min. Po odwirowaniu usuwa się supernatant, pozostawiając 5 ml płynu, z którego sterylną wymazówką pobiera się próbki do badania bakteriologicznego i [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Zapisz się do bezpłatnego newslettera!
Bądź na bieżąco z nowościami z branży weterynaryjnej.
