Nowe koncepcje i techniki w leczeniu ochwatu – patomechanizm

Częstotliwość występowania

W zależności od badanej populacji i indywidualnych zmiennych w poszczególnych badaniach statystyki podają, że ochwat występuje u od 1,5% do nawet 34% badanych koni (21). Na podstawie badań przeprowadzonych w Wielkiej Brytanii przewiduje się, że jeden na 10 koni zachoruje na ochwat w ciągu roku. Jest to częstotliwość porównywalna z częstotliwością występowania kolek (14).

Choć brakuje danych co do występowania ochwatu w Polsce, to wydaje się, że zachorowalność jest niższa niż w krajach z bujną całoroczną trawą. Z drugiej zaś strony, postępujące zmiany klimatyczne zmieniają polską florę na taką, która spowoduje, że statystyki z Wielkiej Brytanii mogą być niedługo prawdziwe również dla Polski.

Mimo że ochwat jako taki bezpośrednio nie prowadzi do śmierci, to związane z nim powikłania odpowiadają za 25% śmierci koni w Wielkiej Brytanii (15). Trudności związane z leczeniem, jak również bolesność i zaleganie koni podczas epizodu ochwatu, zostały podkreślone w badaniach prowadzonych w Danii, gdzie aż 1/3 zdiagnozowanych koni poddawana jest eutanazji w przeciągu roku od diagnozy (8). Z powodu ochwatu uśpione zostały między innymi legendarne konie warte miliony dolarów, takie jak Secretariat czy Barbaro.

Definicja

Choć ochwat to choroba koni znana ludzkości od zarania dziejów, to nadal nie do końca poznano mechanizm jej powstawania. Ze względu na różnoraką etiologię, obraz kliniczny i rokowania problemy pojawiają się już przy próbie jasnego zdefiniowania tej choroby. W różnych publikacjach przytaczane są różne definicje (21). Samo słowo laminitis oznacza dosłownie „zapalenie tworzywa listewkowego”, które jest elementem aparatu zawieszającego kość kopytową w puszce kopytowej (SADP, ang. suspensory apparatus of the distal phalanx).

W polskiej literaturze nadal najczęściej spotyka się definiowanie ochwatu jako „niezakaźne rozlane zapalenie tworzywa kopytowego” (20).

Definicja ta, choć z grubsza opisuje problem, to, zgodnie ...