Kliniczne badanie stomatologiczne koni gorącokrwistych. Ocena najczęściej występujących zmian

Materiał i metody

Zaburzenia stomatologiczne u koni były dokładnie opisywane w literaturze (1-4). Badanie stomatologiczne przeprowadzono u 200 koni gorącokrwistych użytkowanych w sporcie ujeżdżeniowym i skokowym. Z wywiadu wynikało, że wcześniej nie przechodziły one zabiegów w obrębie jamy ustnej w okresie minimum 1,5 roku. Badaniu poddane były konie w wieku od 4 lat do 16 lat. Przed właściwym badaniem wykonano sedację z użyciem detomidyny w dawce 13 mikrogramów/kg m.c. Do badania użyto rozwieracz Conrada, lusterko stomatologiczne, zestaw sond stomatologicznych oraz źródło światła. Jamę ustną wypłukiwano z resztek pokarmu. Wyniki badania wpisywano do kart stomatologicznych pacjenta.

Konie nie zostały podzielone na grupy wiekowe, pod uwagę wzięto przede wszystkim ich charakter użytkowy.

Przy ocenie zmian wzięto pod uwagę następujące zmiany: ostre krawędzie szkliwa, diastemy, zmiany przerostowe w postaci haków, zgryz falisty, zgryz stopniowy, nadmierne fałdy poprzeczne na powierzchni trącej, złamania zębów (bez rozróżnienia na typ złamania), paradontozę, próchnicę w obrębie lejków szczękowych zębów przedtrzonowych i trzonowych, odchylenia w położeniu zębów policzkowych (dojęzykowo lub dopoliczkowo) oraz zgryz papuzi.

Poniżej skrótowy opis zmian:

1. Ostre krawędzie szkliwa: krawędzie szkliwa od strony policzka na zębach szczękowych oraz od strony języka na zębach żuchwowych;
2. Diastemy: niefizjologiczne, poszerzone przestrzenie między zębami z lub bez zalęgającej w nich treści pokarmowej;

[...]

Ten materiał dostępny jest tylko dla użytkowników
którzy są subskrybentami naszego portalu.

Wybierz pakiet subskrypcji dla siebie
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!

Wybierz subskrypcję

Masz aktywną subskrypcję?

Zaloguj się

Nie masz jeszcze konta w serwisie? Dołącz do nas