Diagnostyka obrazowa w przebiegu syndromu EOTRH

Syndrom odontoklastycznej resorpcji i hipercementozy zębów u koni EOTRH (ang. equine odontoclastic tooth resorption and hypercementosis) jest wysoce bolesnym i postępującym schorzeniem dotyczącym głównie zębów siecznych oraz kłów. Jedyną skuteczną metodą diagnostyczną we wczesnym etapie jest radiografia. Ta jednostka chorobowa diagnozowana jest stosunkowo od niedawna, co ma związek z rozwojem stomatologii i dostępnością aparatów rentgenowskich wśród terenowych lekarzy hipiatrów. W przebiegu choroby dochodzi do resorpcji korzeni zęba lub odkładania się cementu, czyli hipercementozy. W zależności od tego, który proces jest dominujący, można wyróżnić trzy typy syndromu EOTRH: resorpcyjny, hipercementotyczny lub mieszany. Schorzenie ma charakter postępujący, początkowo objawy kliniczne są niezauważalne, a toczący się proces może trwać latami, zanim wzbudzi niepokój właściciela zwierzęcia.

Etiologia

Przyczyny rozwoju syndromu odontoklastycznej resoprcji i hipercementozy zębów u koni nie są do końca poznane. Uważa się, że jest to schorzenie polietiologiczne. Najczęściej występuje u koni starszych, powyżej 15. roku życia, jednak na podstawie zdjęć rentgenowskich odnotowane zostały przypadki u zwierząt młodszych, między 7. a 13. rokiem życia. Uważa się również, że płeć oraz rasa predysponują do rozwoju EOTRH. W większym stopniu narażone są ogiery i wałachy ras gorącokrwistych i pełnej krwi. Jednak odnotowuje się przypadki u każdej z ras, niezależnie od płci.

Wraz z wiekiem dochodzi do zmian w ukątowaniu zębów siecznych, co powoduje zrywanie się więzadeł zębowych w zębodołach – prawidłowo dochodzi do ich naprawy. W stanach patologicznych występują uszkodzenia dziąseł i nadkażenia bakteryjne (łac. Treponema i Tannerella) oraz nieprawidłowy ucisk na okoliczne tkanki, co powoduje stres biomechaniczny sprzyjający lizie i nadmiernemu odkładaniu się cementu. Proces resorpcji może występować bez hipercementozy, jednak hipercementoza samodzielnie nigdy nie występuje. ...