Jak prawidłowo ocenić kondycję konia w skali BCS?

Nadwaga i otyłość to w dzisiejszych czasach problem nie tylko człowieka, ale także towarzyszących mu zwierząt. Według raportu Association for Pet Obesity Prevention (Stowarzyszenie na Rzecz Zapobiegania Otyłości Zwierząt Domowych) z 2018 roku, aż 59,5% kotów i 55,8% psów sklasyfikowano jako charakteryzujące się nadwagą lub otyłością. Choć wydawać by się mogło, zgodnie z powszechnie panującą opinią (obserwacje własne), że koni ten problem nie dotyczy w tak poważnym stopniu, to badania naukowe oraz dane statystyczne mówią same za siebie. W Szkocji w 2008 roku 45% ocenianych koni użytkowanych w rekreacji sklasyfikowano jako otyłe lub z nadwagą (13).

W południowo-zachodniej Wirginii na 300 przebadanych koni nadwagę stwierdzono u 32,3%, a otyłość u 18,7% (12). Z kolei w południowo-wschodniej Australii otyłość stwierdzono u 23,1% z badanych koni (9), a w Saskatoon w Kanadzie na 290 badanych koni, 20,3% oceniono jako posiadające nadwagę, a 8,3% jako otyłe (7). Bardzo niepokojący jest także fakt, że odsetek koni o zbyt dużej masie ciała z roku na rok nieodmiennie rośnie. Badania prowadzone w Wielkiej Brytanii w 2011 roku wykazały, że otyłość występuje średnio u jednego na pięć koni (11). Natomiast wyniki ogólnokrajowego badania kondycji koni w 2015 roku wykazały otyłość aż u 31,2% zwierząt (10).

Przyczyny otyłości wśród koni

Otyłość u koni wynika przede wszystkim z przekarmienia w stosunku do ich aktywności ruchowej, co jest konsekwencją złej oceny (przeszacowania) tej aktywności przez właściciela. Wiele koni, które spędzają większość czasu w stajni, a aktywność ruchowa ogranicza się do sporadycznych jazd, nie potrzebuje dodatkowego zastrzyku energii i spokojnie może być żywionych na poziomie zapotrzebowania bytowego. Badania wskazują, że otyłość występuje z większą częstotliwością u koni użytkowanych rekreacyjnie bądź niepracujących, w porównaniu do koni sportowych (10). Istnieją także inne czynniki, które w mniejszym bądź większym stopniu mogą predysponowa...