Dysfunkcja przedniej części przysadki u koni a choroba Parkinsona u ludzi – próba stworzenia zwierzęcego modelu α-synukleinopatii
Lekiem z wyboru w przypadku PPID jest Pergolid (preparat Pergoquin) (ang. pergolide mesylate) podawany doustnie. Należy on do grupy agonistów dopaminy, który zależnie od dawki wpływa na zmniejszenie sekrecji peptydu POMC i tym samym ACTH przez komórki malanotropowe i komórki gruczolaka w części pośredniej przysadki (14). Dawkę początkową, która wynosi 2 µg pergolidu/kg m.c. (co daje 0,5-2 mg/dobę), należy następnie dostosować odpowiednio do indywidualnej odpowiedzi, stwierdzonej na podstawie monitorowania. Jeśli objawy kliniczne lub wyniki badań diagnostycznych (test hamowania deksametazonem i stężenie glukozy) nie ulegną poprawie po pierwszym okresie wynoszącym 4-6 tygodni, całkowitą dawkę dzienną można zwiększyć o 0,25-0,50 mg. Po uzyskaniu stabilizacji regularne oceny kliniczne i badania diagnostyczne należy wykonywać co 6 miesięcy w celu monitorowania leczenia i dawki (13, 16, 20, 21). Lek powinien być podawany do końca życia zwierzęcia. U niektórych koni leczonych pergolidem może rozwinąć się jadłowstręt, który powinien ustąpić po zmniejszeniu dawki (14).
Cyproheptadyna jest antagonistą serotoniny, który zmniejsza wydzielanie ACTH i β-endorfiny z guzów wytwarzających ACTH u ludzi, u koni jest to jednak działanie bardzo słabe. Cyproheptadyna jest od wielu lat stosowana w leczeniu koni z PPID z różnymi wynikami, a szacuje się, że jedna trzecia koni z PPID wykazuje poprawę po leczeniu cyproheptadyną. Lek zalecany jest w dawce 0,25 mg/kg m.c. doustnie raz dziennie przez 4-8 tygodni. Jeśli koń nie wykazuje klinicznych oznak poprawy ani nie dochodzi do zmniejszenia stężenia ACTH w osoczu, należy zwiększyć częstość dawkowania do 2 razy dziennie przez miesiąc, w tym [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Zapisz się do bezpłatnego newslettera!
Bądź na bieżąco z nowościami z branży weterynaryjnej.
