Chirurgiczne leczenie przepuklin pachwinowych i mosznowych u świń

Predyspozycje do pojawiania się przepuklin pachwinowych i mosznowych u świń stanowią poważny problem, który prowadzi do obniżenia efektywności produkcji. Zaburzony jest dobrostan zwierząt, ale przede wszystkim odnotowujemy straty ekonomiczne: bezpośrednie (zwiększona zachorowalność i śmiertelność) oraz pośrednie (pogorszenie wykorzystania paszy, spowolnienie tempa wzrostu, wydłużenie tuczu). Etiologia przepuklin jest zjawiskiem złożonym, wyróżniamy przede wszystkim uwarunkowania genetyczne, ale i środowiskowe oraz technologiczne. Predyspozycje genetyczne są bardzo ważne, gdyż współczynnik odziedziczalności dla tych wad wg różnych autorów wynosi od 0,30 do 0,86 (4, 5, 8).

Przepukliny należą do cech ilościowych warunkowanych wieloma genami, nie udało się jeszcze wytypować genów głównych, bardziej obiecujące są wyniki badań nad markerami genetycznymi (czyli loci cech ilościowych), których kilka już zidentyfikowano (1, 2, 5, 9). Częstotliwość występowania przepuklin pachwinowych i mosznowych w populacji świń szacuje się na 1,7-6,7%, zazwyczaj występują one sporadycznie, mogą też pojawiać się sezonowo, co wynika z ich poligenicznego charakteru (6).

Stąd bardzo ważna jest z jednej strony analiza ewentualnych przyczyn ich pojawiania się po zastosowanym wariancie krzyżowania (doborze par do rozpłodu) i wprowadzanie zmian, a z drugiej – w miarę szybka interwencja, by zmniejszyć skutki ekonomiczne rozrastających się przepuklin. W dostępnym piśmiennictwie można znaleźć opis różnych technik usuwania przepuklin u świń, nie zawsze jednak jest możliwe ich zastosowanie w warunkach terenowych/fermowych (3). W niniejszym artykule przedstawiono własne podejście do chirurgicznego leczenia przepuklin pachwinowych i mosznowych.