Najczęstsze zakaźne i niezakaźne przyczyny strat ciąży u bydła

Jednym z nadrzędnych elementów w hodowli bydła, niezależnie od rasy i typu użytkowości, jest skuteczne zacielanie matek i rodzenie się żywych cieląt. Wydaje się, że z punktu widzenia rozrodczości największą trudnością w utrzymaniu rentownego stada jest samo zajście krowy w ciążę, co – przy obecnych wydajnościach i, wielokrotnie, problemach w wykrywaniu lub wykazywaniu rui – może stanowić istotny problem. Jednakże, mimo że zacielenie przez wielu hodowców traktowane jest jako pewny sukces – wiele krów traci ciążę. Uznaje się, że uzyskiwany u krów wskaźnik zacieleń sięga 90-100%, wskaźnik wycieleń natomiast to tylko około 30-55% (23, 31). Statystycznie więc ponad połowa zacielonych krów traci ciążę. Dodatkowo, problemy z zacieleniem stanowią jedną z podstawowych przyczyn brakowania ze stada, co przekłada się na dodatkowe straty ekonomiczne (23). Celem niniejszej pracy jest podsumowanie najczęściej występujących zakaźnych i niezakaźnych przyczyn strat ciąży u bydła.

Ciąża u krów trwa średnio 278-285 dni (2) i dzieli się na okres zarodkowy (od zapłodnienia do 42. dnia ciąży) i okres płodowy (od 42. dnia ciąży do porodu) (23). Strata ciąży może zdarzyć się na każdym etapie jej trwania, w oparciu o okres, w którym do niej doszło, straty te dzieli się na:

Wczesną śmiertelność zarodkową (EED – ang. early embrionic death) – występującą pomiędzy zapłodnieniem a 25. dniem po inseminacji.

Późną śmiertelność zarodkową (LED – ang. late embrionic death) – pomiędzy 25. a 42. dniem po zapłodnieniu.

Ronienia – pomiędzy 6.-36. tygodniem ciąży:

wczesne (6.-12. tydzień ciąży),

średnio wczesne (13.-25. tydzień ciąży),

późne ronienia (25.-36. tydzień ciąży).

Przedwczesne porody – pomiędzy 37.-39. tygodniem od zapłodnienia.

Największe straty ciąży stwierdza się we wczesnym okresie zarodkowym. Szacuje się, że nawet 80% wszystkich ubytków ciąży zachodzi w czasie pierwszych 16 dni od zapłodnienia (31), z czego najwięcej zarodków ginie w okresie tygodnia po zapł...