Hormonalne sterowanie cyklem rujowym u jałówek
Dostępne protokoły hormonalne i ich skuteczność
W najnowszych publikacjach często konfrontuje się metody typu Ovsynch i Co-Synch, łączone lub nie, z dodatkiem progestagenów (na przykład w postaci wkładek CIDR/PRID), z protokołami, w których głównym narzędziem pozostaje obserwacja rui lub jedynie dwukrotne podanie PGF2α.
W badaniach Pursleya i wsp. (5) wykazano, że precyzyjne zastosowanie GnRH w połączeniu z PGF2α pozwala na kontrolę owulacji, co skutkuje lepszą koordynacją czasu inseminacji. Metoda ta, szczególnie w warunkach doświadczalnych, może znacząco podnieść skuteczność unasienniania i ułatwiać organizację pracy w stadzie. Podobne efekty opisano w programach Co-Synch, których podstawą pozostaje zbliżona idea – wywołanie owulacji w ściśle ustalonym momencie, czasami uzupełnione drugą dawką GnRH przed planowaną inseminacją (TAI), aby uniknąć rozbieżności w dojrzałości pęcherzyka. W najnowszej metaanalizie (1), obejmującej blisko 20 tysięcy krów i jałówek, potwierdzono, że wdrożenie protokołów opartych na GnRH i PGF2α umożliwia znaczącą poprawę wyników rozrodu przy zachowaniu ścisłej kontroli terminów iniekcji.
W wielu analizach badawczych zwraca się uwagę na znaczenie włączenia progestagenów, co potwierdzają obserwacje przeprowadzone przez Rabiee i wsp. (6), sugerujące, że zastosowanie wkładek CIDR w stadach o dużej zmienności w cyklach rujowych i różnej kondycji zwierząt może dodatkowo poprawiać wskaźniki zacieleń oraz skracać czas do uzyskania ciąży. U jałówek, które nie wykazywały wyraźnych objawów rui (anoestrus), podanie GnRH sprzyjało wywołaniu owulacji i poprawiało efektywność rozrodu (8, 9). Równolegle niektóre prace podkreślają, że nawet w protokołach opartych na [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Zapisz się do bezpłatnego newslettera!
Bądź na bieżąco z nowościami z branży weterynaryjnej.
