Retrospektywna ocena 32 stabilizowanych zewnętrznie przypadków złamania miednicy u psów oraz propozycja klasyfikacji

Retrospektywna ocena 32 stabilizowanych zewnętrznie przypadków złamania miednicy u psów oraz propozycja klasyfikacji

Streszczenie

Celem tego badania była ocena zastosowania stabilizatorów zewnętrznych do leczenia złamań miednicy. Zastosowano technikę z procedurami minimalnie inwazyjnymi, znacznie ograniczającą otwarty dostęp do tkanek i ułatwiającą ich gojenie się. Stabilizacja zewnętrzna stosowana w przypadkach złamań miednicy okazała się także cenną metodą uzupełniającą, zapewniającą dodatkową stabilizację metody pierwotnej. Dlatego też, chociaż jest to technika rzadko stosowana w przypadkach złamań miednicy, w grupie przypadków autorów okazała się ona skuteczną alternatywą dla stosowania wyłącznie płytek jako jedyna metoda stabilizacji albo też jako metoda wspomagająca. Podczas oceniania przypadków pojawiła się potrzeba wprowadzenia przez autorów klasyfikacji zastosowanych stabilizatorów ramowych w celu lepszego zrozumienia różnic pomiędzy nimi.

Słowa kluczowe

stabilizacja zewnętrzna, klasyfikacja stabilizacji zewnętrznej, złamania, miednica, pies

Dostęp ograniczony.

Pełen dostęp do artykułu tylko dla zalogowanych użytkowników z wykupioną prenumeratą.
zaloguj się zarejestruj się

Weterynaria w Terenie

Poznaj nasze serwisy