Rola postbiotyków w żywieniu psów

Rodzaje postbiotyków

Obecna wiedza na temat zdolności funkcji postbiotyków opiera się przede wszystkim na badaniach czystych metabolitów wytwarzanych przez mikroorganizmy lub znajdujących się w ścianie komórkowej (34).

Skład wewnątrzkomórkowy drożdży Saccharomyces cerevisiae obejmuje: aminokwasy, peptydy, węglowodany, sole, witaminy, glutaminian sodu, kwasy nukleinowe, enzymy takie jak amylazy, lipazy i proteazy oraz kofaktory (18), które wpisują się we właściwości postbiotyków. Ściana komórkowa drożdży jest także źródłem postbiotyków i w większości tworzona jest przez beta-glukany, glikoproteiny i mannanooligosacharydy (MOS) oraz chitynę (18).

Inną klasą bioaktywnych cząsteczek występujących w postbiotykach są SCFA, które obejmują kwas octowy, kwas propionowy, kwas izomasłowy, kwas masłowy, kwas izowalerianowy i kwas walerianowy (17). Kwasy organiczne i SCFA w postbiotykach przyczyniają się do obniżenia pH w przewodzie pokarmowym, co prowadzi do wzrostu populacji bakterii probiotycznych, jednocześnie zmniejszając populację patogenów, w tym Enterobacteria i E. coli (27). Kwas lipotejchojowy (LTA) jest istotnym składnikiem ściany komórkowej bakterii Gram-dodatnich i pełni funkcję struktury immunomodulacyjnej (22).

W skład postbiotyków wchodzą również składniki ściany komórkowej inaktywowanych bakterii, które bezpośrednio wpływają na komórki nabłonkowe jelita, stymulując układ odpornościowy oraz działając przeciwzapalnie i przeciwbakteryjnie (1).

Postbiotyki jako alternatywa probiotyków

W praktyce klinicznej probiotyki stanowią ważny dodatek do antybiotykoterapii – zapewniają wsparcie układu odpornościowego oraz ochronę przed infekcjami wywołanymi przez enteropatogeny, a także redukują stres (38). Liczne dostępne do sprzedaży produkty probiotyczne przeznaczone do spożycia przez zwierzęta towarzyszące zawierają enterokoki, głównie E. faecium lub E. faecalis, oraz bakterie kwasu mlekowego (Lactobacillus). Enterokoki jako probiotyk mogą wywierać l...