Postępowanie żywieniowe w stanach krytycznych

W terminologii medycznej „stan krytyczny pacjenta” odnosi się do sytuacji, w której znajduje się on w stanie zagrożenia życia wymagającym intensywnej opieki medycznej. W przypadku takiego pacjenta często konieczne jest monitorowanie funkcji życiowych oraz wsparcie przy pomocy sprzętu medycznego i specjalistycznych procedur. Stan krytyczny charakteryzuje się niewydolnością jednego lub więcej układów narządowych, co sprawia, że pacjent jest w bezpośrednim niebezpieczeństwie utraty życia. Główne cechy stanu krytycznego to:

niewydolność narządowa/wielonarządowa, która wymaga natychmiastowej interwencji,

zagrożenie życia, czyli wysokie ryzyko śmierci, jeśli nie zostanie podjęta natychmiastowa i odpowiednia interwencja medyczna,intensywne monitorowanie: pacjent w stanie krytycznym musi być stale monitorowany, aby szybko reagować na zmiany stanu zdrowia,

wsparcie w podtrzymywaniu funkcji życiowych: może być konieczne stosowanie sprzętu medycznego, takiego jak wentylatory mechaniczne, pompy infuzyjne czy aparatura do dializy,

złożone leczenie: pacjent w stanie krytycznym często wymaga wielospecjalistycznego leczenia, obejmującego różne dziedziny medycyny, takie jak: intensywna terapia, anestezjologia, kardiologia, pulmonologia itp.

Stan krytyczny nie zawsze oznacza, że pacjent nie ma szans na poprawę, ale oznacza, że jego stan zdrowia jest bardzo poważny i może się zmieniać w każdej chwili. W stanach krytycznych u psów i kotów postępowanie żywieniowe odgrywa kluczową rolę w poprawie szans na przeżycie, skróceniu czasu hospitalizacji oraz wspieraniu regeneracji. W takich sytuacjach organizm zwierzęcia wymaga odpowiedniego wsparcia żywieniowego, aby utrzymać funkcje metaboliczne, zapobiec utracie masy mięśniowej oraz wspomóc układ odpornościowy.

Niedożywienie to każde zaburzenie z niewystarczającym lub niezrównoważonym odżywianiem związanym z niedoborami składników odżywczych. Według większości szacunków wiele hospitalizowanych zwierząt towarzyszącyc...