Metody i schematy odchudzania zwierząt

Nadwaga i otyłość to skutki nadmiernej akumulacji tkanki tłuszczowej w organizmie. Nadwagę definiuje się jako zwiększenie masy ciała powyżej 15% w stosunku do masy optymalnej, natomiast otyłość – powyżej 30% (6, 13). Najczęściej przyczynami jest niedostosowanie ilości przyjmowanych kalorii do zapotrzebowania energetycznego zwierzęcia, zbyt niska aktywność ruchowa lub oba te komponenty. W przypadku kotów czynnikiem wyzwalającym nadmierny apetyt może być nieodpowiednie środowisko, powodujące stres, zdenerwowanie czy depresję, lub niezrozumienie przez właściciela potrzeb behawioralnych zwierząt, wiązanych jedynie z pokarmem (9, 12, 13). Choroba ta może rozwinąć się również wtórnie, w wyniku zaburzeń metabolicznych (tj.: niedoczynność tarczycy, nadczynność kory nadnerczy, cukrzyca itp.), wskutek stosowania niektórych leków, stymulujących apetyt (np. glikokortykosterydy, leki przeciwpadaczkowe) czy przeprowadzenia zabiegów takich jak sterylizacja czy kastracja (6, 13, 22).

Niezależnie od przyczyny nadwagi czy otyłości stosowane metody diagnostyczne są te same i mogą ograniczać się do wykorzystania prostych narzędzi, tj.: wagowy pomiar masy ciała, wykorzystanie skali oceny kondycji (BSC, SHAPE), pomiary morfometryczne, indeks tkanki tłuszczowej lub bardziej zaawansowanych: technika impedancji bioelektrycznej czy absorpcjometria podwójnej energii promieniowania X (DEXA) (5, 8, 18).

Terapia nadwagi i otyłości składa się z kilku elementów. Standardem jest ograniczenie ilości przyjmowanych przez zwierzę kalorii i zwiększenie wydatkowania energii na aktywność ruchową (6, 8, 13). Niemniej jednak, biorąc pod uwagę to, że zwierzę samo nie przygotuje ani nie poda sobie posiłków, kluczową rolę odgrywa zmiana nawyków żywieniowych właściciela, a przede wszystkim zmiana jego sposobu myślenia. Przy braku świadomego odchudzania ze strony opiekuna psa lub kota nie należy spodziewać się długofalowych efektów, a jedynie efektu odbicia (tzw. efektu „jo-jo”). Kolejnym czynnikiem ...