Rola beta-glukanów w żywieniu psów

Beta-glukany to organiczne polisacharydy występujące zarówno w organizmach prokariotycznych, jak i w eukariotycznych. Zbudowane są z cząsteczek β-D-glukozy, najczęściej sprzężonych wiązaniami 1β → 3 dla każdych trzech albo 1β → 4 dla każdych czterech jednostek glukozy. Ich łańcuch może być zarówno liniowy, jak i z odgałęzieniami. Zawierają do około 250 000 jednostek glukozy. Rozmiar cząsteczki glukanu, jak również różnorodność łańcuchów bocznych wpływa na ich rozpuszczalność – im prostsza jest struktura tego związku, tym z reguły lepsza jego rozpuszczalność w wodzie. Beta-glukany wchodzą w skład ścian komórkowych wielu zbóż, drożdży, alg oraz grzybów. Pochodzenie beta-glukanów ma istotny wpływ na ich biologiczną aktywność. Masy cząsteczkowe beta-glukanów są zróżnicowane w zależności od źródła ich pochodzenia. Najwyższą masą cząsteczkową wyróżniają się beta-glukany izolowane z ziaren owsa i jęczmienia. Ze względu na właściwości fizykochemiczne beta-glukany podzielono na:

beta-glukany o dużej masie cząsteczkowej – ich główny poliglukozowy łańcuch jest wielokrotnie zwinięty, do tej grupy należą: pleuran, lentinian, grifolan i schizofyllan, izolowane z takich gatunków grzybów jak: boczniak ostrygowaty, shiitake, żagwica listkowata (łac. Grifola frondosa) i rozszczepka pospolita (łac. Schizophyllum commune),

beta-glukany o niższej masie cząsteczkowej – posiadają hydrofilowe grupy glukozy oraz tworzą losowe konfiguracje przestrzenne, należy do nich karboksymetylo-glukan,

drobnocząsteczkowe beta-glukany – takie jak zymosan izolowany z drożdży Saccharomyces cerevisiae,

glukany zawierające grupę hydroksylową w α-konfiguracji przy C1 glukozy – prawdopodobnie α-glukany nie wykazują aktywności biologicznej ani farmakologicznej.

Do funkcji układu pokarmowego, poza trawieniem i wchłanianiem substancji pokarmowych, należy także zapewnienie organizmowi odpowiedniej ochrony przed czynnikami środowiskowymi. W przewodzie pokarmowym dochodzi do kontaktu kilku układ...