Badanie kliniczne małych ssaków w odniesieniu do poszczególnych gatunków. Cz. II. Małe ssaki domowe
Mały ssak domowy (królik, kawia, szynszyla, jeż, fretka, koszatnica, szczur) w poczekalni zakładu leczenia zwierząt już nikogo nie dziwi. Leczenie ich rozwija się prężnie, w tempie, jakiego jeszcze dotąd nie widzieliśmy, dlatego też tak ważna jest dla lekarza znajomość chociażby podstaw ich badania oraz sprawna interwencja w wypadkach zagrożenia życia. Często pierwszy kontakt z tymi zwierzętami jest kluczowy – ten rodzaj pacjenta jest bardzo delikatny, często maskuje on objawy, a jego stan kliniczny może znacznie pogorszyć się w ciągu kilku godzin.
W poprzednim artykule („WWP”, 1-2/2023) poruszyliśmy kwestię badań małych ssaków roślinożernych. Nie stanowią one jednak wszystkich małych ssaków w zakładzie leczenia zwierząt. Wyzwaniem potrafią być również: szczury, fretki, chomiki i od niedawna występujące w roli domowych pupili jeże.
Badanie należy postarać się wykonywać w kolejności:
- głowa,
- klatka piersiowa,
- jama brzuszna,
- okolica urogenitalna.
Trzeba pamiętać, że jeśli będziemy wykonywać procedury, które mogą być bolesne, to zostawiamy je na sam koniec badania.
W badaniu małych ssaków należy pamiętać, że jeśli zwierzę jest zbyt impulsywne lub płochliwe, to dobrym rozwiązaniem może okazać się nawet lekka premedykacja. Z sukcesem u lękliwych zwierząt wykorzystywana jest również gabapentyna (10 mg/kg m.c.) podana na 1-2 [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Mogą zainteresować Cię również
POSTĘPOWANIA
w weterynarii