Znieczulenie wziewne. Cz. I
Znieczulenie ogólne jest najpowszechniejszą procedurą anestezjologiczną, stosowaną w anestezjologii weterynaryjnej. Ogólnie rzecz biorąc, jest to wywołany lekami, odwracalny stan utraty świadomości, amnezji, stan wyłączenia śródoperacyjnej nocycepcji (powszechnie nazywanej bezbolesnością/analgezją) i zwiotczenia mięśni. Ból jest uczuciem świadomym, a w znieczuleniu ogólnym świadomość jest wyłączona. Dlatego mówiąc o bólu w czasie znieczulenia ogólnego, posługiwać należy się terminem „nocycepcja”. Jeszcze żaden z obecnie dostępnych leków nie jest w stanie wywołać tych wszystkich pożądanych działań. Idealny anestetyk wciąż jeszcze nie został wynaleziony. Dlatego w dzisiejszej anestezjologii stosujemy techniki znieczuleń złożonych, które polegają na zastosowaniu anestetyków iniekcyjnych oraz wziewnych w takich kombinacjach, aby wykorzystać pozytywne właściwości, a zminimalizować działania niepożądane. Wybór metody znieczulenia jest uzależniony m.in. od: gatunku zwierzęcia, inwazyjności procedury, dostępnych leków i sprzętu. Coraz więcej ZLZ posiada aparaturę do prowadzenia znieczulenia wziewnego.
Często stosowanymi praktykami znieczulenia są premedykacja pacjenta drogą domięśniową bądź dożylną, indukcja anestetykiem dożylnym i podtrzymanie znieczulenia drogą wziewną oraz dożylną. Jeżeli w fazie podtrzymania sen pacjenta zapewnia anestetyk wziewny, a dodatkowo podawane są anestetyki iniekcyjne, to taki rodzaj znieczulenia nazywa się znieczuleniem częściowo dożylnym (PIVA − Partial Intravenous Anaesthesia). W tym przypadku anestetyki dożylne jednocześnie zmniejszą zapotrzebowanie na ten wziewny anestetyk. Lotne leki do znieczulenia mogą być również wykorzystywane do wprowadzenia pacjenta w znieczulenie, tzw. indukcja znieczulenia na maskę. Sposób ten jest rzadziej spotykany w anestezjologii weterynaryjnej, u ludzi stosowany ...
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
