Zespół jałowego ziarniniaka/ziarniniaka ropnego u psów (SGPS) – czy na pewno „jałowego”?

Zespół jałowego ziarniniaka/ziarniniaka ropnego u psów (ang. sterile granuloma and pyogranuloma syndrome; SGPS), określany również jako jałowe ziarniniakowe/ziarniniakowo-ropne zapalenie skóry i tkanki podskórnej, jest rzadko występującą chorobą skóry i tkanki podskórnej o nie do końca poznanej etiologii.

SGPS należy do bardzo licznej i zróżnicowanej etiologicznie grupy schorzeń przebiegających z ziarniniakowym lub ropno-ziarniniakowym guzkowym albo rozlanym zapaleniem skóry i tkanki podskórnej. W grupie tej wyróżnia się dwie podstawowe kategorie: (1) procesy chorobowe infekcyjne oraz (2) procesy chorobowe nieinfekcyjne (jałowe) (9).

Wśród potencjalnych infekcyjnych czynników etiologicznych wymienia się: bakterie, pierwotniaki, grzyby chorobotwórcze, dimorficzne grzyby oportunistyczne, grzyby wywołujące feohyfomikozę oraz algi. Procesy infekcyjne dzieli się na takie, w przebiegu których jest możliwe uwidocznienie patogenu oraz takie, kiedy w rutynowym badaniu histopatologicznym patogen ten nie jest widoczny.

Wśród jałowych ziarniniakowych/ropno-ziarniniakowych zapaleń skóry i tkanki podskórnej wyróżnia się z kolei schorzenia o przyczynie możliwej do ustalenia (np. obecność ciała obcego) oraz schorzenia o etiologii nieznanej i niemożliwej do ustalenia (idiopatyczne).

Do ostatniej z wymienionych kategorii należy u psów kilka bardzo interesujących z punktu widzenia praktyki klinicznej jednostek chorobowych:

zespół jałowego ziarniniaka/ziarniniaka ropnego,reaktywna histiocytoza,młodzieńcze zapalenie tkanki podskórnej (ropowica młodzieńcza),żółtakowatość skóry (ksantomatoza, mnogie kępki żółte) orazsarkoidoza (algorytm) (9).