Zastosowanie techniki Minimalnie Inwazyjnej Osteosyntezy Płytowej (MIPO) w leczeniu złamań kości piszczelowej – opis metody i wstępne wyniki własne - Vetkompleksowo – serwis dla lekarzy weterynarii

Zastosowanie techniki Minimalnie Inwazyjnej Osteosyntezy Płytowej (MIPO) w leczeniu złamań kości piszczelowej – opis metody i wstępne wyniki własne

Dyskusja

W opisywanych tu przypadkach stabilizacji MIPO stosowano wcześniej dogięte płyty do osteosyntezy oraz standardowe wkręty korowe. Istotnym elementem w zespoleniach kości z wykorzystaniem wyżej opisanej procedury może być zastosowanie śródoperacyjnej fluoroskopii lub kontroli radiologicznej. W dotychczasowych badaniach klinicznych efekt repozycji pod kontrolą fluoroskopii był porównywany do otwartego dostępu, gdzie redukcja odłamów następuje pod kontrolą wzroku (13). Ze względu na ryzyko związane z pracą w środowisku promieniowania jonizującego należy rozważyć zasadność wykorzystania tej metody obrazowania. Wydaje się mieć to szczególne znaczenie podczas wprowadzania metody w swojej pracy klinicznej. Jak pokazują opisywane przypadki, mimo braku śródoperacyjnego badania RTG osiągnięto poprawną repozycję w 10 spośród 12 przypadków. Jednak nawet pozostawione w pozostałych dwóch przypadkach niedopasowanie nie uniemożliwiło zrostu, ani nie miało też znaczącego wpływu na powrót do sprawności kończyny.

Czas gojenia w przypadku MIPO nie różni się od tego, jaki obserwuje się przy zastosowaniu standardowej procedury z dostępem otwartym. Zauważono jednak, że operowanie z zachowaniem zasad małoinwazyjnej osteo­syntezy zapewnia wyraźnie szybszy powrót do sprawności pacjenta (w ciągu pierwszego tygodnia od zabiegu) Kolejnym argumentem przemawiającym na korzyść opisywanej procedury jest mniejsze ryzyko powikłań w postaci powstania martwaka kostnego, infekcji okołooperacyjnej oraz zmniejszenie bólu pooperacyjnego. Niniejszy artykuł nie jest wynikiem pracy prospektywnej mającej na celu porównanie osteosyntezy płytowej metodą MIPO z pełnym otwartym dostępem. Wnioski opierają się na klinicznych obserwacjach autorów, które pokrywają się z wnioskami zawartymi w piśmiennictwie. Z obserwacji klinicznych można wywnioskować, że czas powrotu do obciążania kończyny w przypadku stosowania stabilizacji śródszpikowej jest dwukrotnie dłuższy, mimo braku znaczących różnic w temp...

Dostęp ograniczony.

Pełen dostęp do artykułu tylko dla zalogowanych użytkowników z wykupioną subskrypcją.
zaloguj się zarejestruj się

Weterynaria w Terenie

Poznaj nasze serwisy