Zastosowanie ozonoterapii w dermatologii weterynaryjnej

Zastosowanie terapii tlenowo-ozonowej

W medycynie weterynaryjnej ozonoterapię możemy stosować jako metodę wspomagającą lub jako metodę z wyboru, gdy inny sposób leczenia nie daje efektów terapeutycznych.

W literaturze opisanych jest wiele możliwości wykorzystania ozonu zarówno w leczeniu ludzi, jak i zwierząt. Może on być stosowany w chirurgii, dermatologii, urologii, ginekologii, w leczeniu chorób wewnętrznych i zakaźnych, po onkologię. Metoda ta jest stosowana w leczeniu wielu chorób wirusowych, np. parwowirusowego zapalenia żołądka i jelit psów, biegunek u młodych zwierząt, a także ma szerokie zastosowanie w leczeniu różnego rodzaju ran i zmian dermatologicznych. Badania in vitro dowodzą, że ozon może być stosowany w leczeniu wielu chorób bakteryjnych, gdy terapia antybiotykowa jest zbyt kosztowna lub często dochodzi do antybiotykooporności drobnoustrojów chorobotwórczych.

Metody stosowania ozonoterapii w dermatologii

Podstawową metodą jest autohemotransfuzja. Polega ona na pobraniu krwi żylnej, ozonowaniu jej i następnie powtórnym podaniu do łożyska naczyniowego. Jest ona stosowana często w medycynie ludzkiej. W weterynarii metoda ta ze względu na koszt jest rzadko stosowana. Odmianą tej metody jest mała autohemotransfuzja, polegająca na pobraniu małej ilości krwi (5-10 ml), ozonowaniu jej i podaniu domięśniowo. Dożylnie możemy podawać zastrzyki ozonowe oraz wlewy naozonowanych płynów infuzyjnych w formie kroplówek.

Iniekcję ozonu w postaci gazowej można stosować: domięśniowo, podskórnie, doodbytniczo.

W dermatologii wykorzystywane są tzw. suche kąpiele gazowe. Polegają one na wytworzeniu tzw. komory, w której znajduje się mieszanina tlenowo-ozonowa działająca bezpośrednio na zmienioną chorobowo tkankę. Istotna jest szczelność komory, ponieważ ozon w postaci wziewnej jest toksyczny.

Ozonosept – maść i oliwa ozonowana

Opisane wyżej metody są wykonywane ambulatoryjnie. Do ich wykonania niezbędne są odpowiednia aparatura i doświadczeni...